Kentridges Lulu live in de bioscoop
De Metropolitan Opera brengt op zaterdag 21 november Alban Bergs opera Lulu live in verschillende bioscopen in het land. De enscenering van William Kentridge was eerder dit jaar bij De Nationale Opera in Amsterdam te zien.
Onder grote aandacht van de media bracht de Zuid-Afrikaanse beeldend kunstenaar William Kentridge in juni dit jaar zijn nieuwe Lulu-productie in première in Amsterdam. Een sterk visuele voorstelling, waarin componist en muziek wat ondergesneeuwd raakten, aldus de recensie van Place de l’Opera. “Alle aandacht ging uit naar de filmpjes, tekeningen, bewegende beelden en groots geprojecteerde krantenknipsels- en koppen op het toneel.”
Het verhaal van Lulu is gebaseerd op twee toneelstukken van Wedekind en gaat over een onweerstaanbare vrouw die iedereen om haar heen te gronde richt. Kentridge ziet Bergs opera als een stuk over “de breekbaarheid of de onmogelijkheid of de fragmentatie van het verlangen”.
Kentridges productie is momenteel bij de Metropolitan Opera in New York te zien en is daar opgenomen in de populaire bioscoopserie Live in HD. De regisseur was eerder in de bioscopen te zien met De Neus van Sjostakovitsj.
De Duitse sopraan Marlis Petersen zingt de titelrol. Het is de laatste keer dat ze in de huid van Lulu kruipt. Na de New Yorkse serie voorstellingen zet ze een punt achter haar vertolking van Bergs karakter.
Mezzosopraan Susan Graham, een icoon bij de Metropolitan Opera en de afgelopen jaren veelvuldig te zien als presentatrice van de Live in HD-voorstellingen, zingt de rol van Gräfin Geschwitz. Daniel Brenna is Alwa, Johan Reuter zingt Dr. Schön en Jack the Ripper en Paul Groves vertolkt de Maler en de Neger.
Op de bok staat Lothar Koenigs, de muziekdirecteur van de Welsh National Opera. De presentatie van de avond is in handen van Deborah Voigt.
Lulu wordt in Nederland vertoond bij vele vestigingen van Pathé, bij CineMec in Ede en Utrecht en bij Theater de Speeldoos in Baarn.
Zie voor meer informatie over de productie de website van de Metropolitan Opera.
Hieronder de trailer van de productie:
De auteur
14Reacties
Tuschinski toont Lulu op zondag 6december ivm IDFA oo zaterdag.
Over planningsperikelen gesproken. In februari kondigde The Met trots aan dat muzikaal directeur James Levine dit najaar zowel Tannhaeuser als Lulu zou dirigeren. Het zou een van de highlights van het seizoen 2015-2016 worden. Enkele weken geleden werd bekend dat ‘Jimmy’ het lichamelijk niet kon opbrengen om overdag Lulu te repeteren en ’s avonds Wagner te dirigeren. Een deel van de uitvoeringenreeks zou daarom voor rekening van Lothar Koenigs komen. Maar de directie tijdens de Live in HD uitzending in november bleef bij Levine.
Nu blijkt dat Lothar Koenigs alles dirigeert en dus ook de opvoering die zaterdag wereldwijd de bioscopen ingaat.
Het is een nieuw chapiter in de zo langzamerhand op een soap lijkende strijd van dirigent James Levine (en zijn side kick Peter Gelb) met zijn lichamelijke (on)mogelijkheden ten overstaan van het operapubliek wereldwijd.
De Speeldoos in Baarn (niet ver van het station en men kan er goed parkeren) vertoont Lulu op zondag 22 november om 14.00 uur.
Jammer dat maestro Levine zaterdagavond niet dirigeert, maar niemand die de Tannhaeuser heeft gezien zal dat verbazen. Misschien was inderdaad te voorzien geweest dat de combinatie met Lulu te veel zou zijn, maar schampere opmerkingen over iemands gezondheid mogen wat mij betreft achterwege blijven. Liefde voor het vak en ambitie (ondanks lichamelijke beperkingen) verdienen respect, geen spot.
@Onno: dan heb je mijn opmerkingen toch anders gelezen dan bedoeld. Dat staat iedereen ook vrij. Maar spot is niet aan de orde. Gelb heeft, net als enkele jaren geleden met Der Ring des Nibelungen, al zijn kaarten op Levine gezet en moet nu, wederom, de voortgang met kunst- en vliegwerk in goede banen zien te leiden.
@Maarten-Jan: Gelb heeft niet al zijn kaarten op Levine gezet, want hij heeft met Lothar Koenigs een (althans wat mij betreft) prima vervanger achter de hand. En voor de ambitie van Levine om ondanks zijn ziekte toch de Tannhaeuser en de Lulu te willen doen, heb ik respect. Maar laten we het onderwerp laten rusten en ons verheugen op zaterdagavond (voor sommigen zondagmiddag).
@Onno: natuurlijk heeft Gelb een uitstekende vervanger achter de hand. Immers: The show (zoals ze in New York ook opera’s steevast noemen) must go on. Feit blijft dat er weinig intendanten zullen zijn die zó veel onzekerheid rond hun dirigent aandurven (en blijven tolereren).
We verheugen ons ondertussen op zaterdagavond. De recensies uit New York zijn bijzonder lovend.
Hopelijk trekt Lulu niet alleen de fans van Berg naar de bioscoop en melden ook degenen die doorgaans alleen op het ijzeren repertoire afkomen zich voor een kaartje. Fijne voorstelling!
Ik heb de voorstelling in A´dam gemist dus kan niet vergelijken, maar zaterdagavond vond ik het een feest. Echt met volle teugen genoten. Marlis Petersen vond ik geweldig en wat een voorrecht om haar nog een keer als Lulu te mogen zien. De projecties van Kentridge waren in mijn ogen fascinerend (geschikter voor de bios dan de theaterzaal?) en de muziek van Alban Berg veel mooier dan ik me herinnerde. Hilariteit in de bioscoopzaal toen de net doodgeschoten Dr. Schön close in beeld werd genomen en (gelukkig) nog duidelijk zichtbaar ademde. Misschien dat het libretto van de derde akte nog een keer herschreven kan worden? Minpuntje was de magere zaalbezetting, maar gezien het grote aanbod aan hapjes had dit nadeel toch ook weer een voordeel ….
@Onno: waar heb je de voorstelling gezien? Wat noem je mager? In CineMec Ede waren zaterdag een kleine honderd bioscoopgangers (voor een recensie zie: blog.cinemec.nl).
@Maarten-Jan: leuk, ik ga de recensie lezen.
Ik heb de voorstelling in Amersfoort gezien. Ongeveer 15 bezoekers, van wie er twee al na een kwartier vertrokken.
Oei, dat is wel heel weinig …
Het kan trouwens nog erger. Vorig seizoen zaten we met 8 bezoekers in een enorme zaal van de jt bioscoop voor de Dreigroschenoper uit Londen.
Excuseer, het was the rise and fall of Mahagonny
Ja, ik ken dat. Een jaar of vier geleden zaten we met tien bezoekers in Rembrandt Arnhem naar Siegfried van Wagner te kijken. We voelden ons een beetje als Koning Ludwig van Beieren, Wagners hoofdsponsor, die in zijn eentje in het theater naar de opera’s van zijn idool placht te luisteren.