Joyce DiDonato bezingt Venetië
Pas nog stond Renée Fleming in de Grote Zaal van het Concertgebouw. Op maandag 11 april vult een andere Amerikaanse diva de zaal: mezzosopraan Joyce DiDonato. Ze maakt een ‘reis door Venetië’, met repertoire van onder anderen Vivaldi, Rossini en Hahn.
Venetië. De stad bracht veel grote componisten voort en trok veel grote componisten aan. Daarbovenop wijdden veel componisten muziekstukken aan de lagunestad. Tijdens een reis door Venetië valt er voor de muziekliefhebber dus veel te beleven.
Een reis door Venetië is de titel van het recital dat Joyce DiDonato – één van de grootste mezzosopranen van dit moment – op maandag samen met pianist David Zobel in het Concertgebouw in Amsterdam geeft. Ze maakt een virtuele trip door de historische stad aan de hand van repertoire uit drie verschillende eeuwen.
De vroegste muziek die klinkt, komt van de hand van Antonio Vivaldi – de enige componist op het programma die ook echt uit Venetië kwam. DiDonato zingt van hem twee aria’s uit Ercole su’l Termodonte.
Een paar decennia later componeerde Gioachino Rossini de kleine cyclus La regata veneziana: Tre canzoni in dialetto veneziano. DiDonato zingt alle drie de liederen en knoopt er een aria uit Rossini’s Otello aan vast (‘Assisa al piè d’un salice’). Bij Rossini speelt Otello zich af in Venetië.
Gabriel Fauré baseerde ook een liederencyclus op Venetië: Cinq mélodies ‘de Venise’. Hij componeerde alleen het eerste en een deel van het tweede lied van de cyclus in Venetië, de rest van de liederen (vijf in totaal) voltooide hij thuis in Parijs.
Niet veel later dan Fauré – in 1901 – waagde ook Reynaldo Hahn zich aan een ‘Venetiaanse liederencyclus’: Venezia. DiDonato voert vijf van de zes liederen uit.
Het nieuwste werk op het programma is de cyclus Three Songs of Venice van Michael Head, een Britse componist (1900-1976) wiens oeuvre met name bestaat uit liederen. Hieronder – als opwarmertje – een uitvoering van de drie liederen door DiDonato:
DiDonato wordt in Amsterdam begeleid door David Zobel, een pianist die zich heeft gespecialiseerd als lied- en operabegeleider. DiDonato en Zobel hebben samen al vele concerttonelen veroverd.
Het concert van DiDonato en Zobel begint om 20.15 uur. Zie voor meer informatie en het boeken van kaarten de website van het Concertgebouw.
De auteur
11Reacties
Ik verheug me er erg op, maar zie nu dat de zaal amper half gevuld is. Wie plant toch dergelijke recitals op maandagavond? Het is echt gênant hoeveel plaatsen er nu nog vrij zijn. Ik hoop toch dat de zaal maandag vol zit, maar zo ziet het er nu niet uit. Jammer voor de sfeer. Bij dergelijke recitals is een volle zaal een belangrijk ingrediënt voor een opwindende avond.
Telkens weer blijkt dat er in Nederland niet genoeg liefhebbers zijn voor zangrecitals om een grote zaal te vullen. Jammer.
Ik heb eens gekeken naar de plaatsen die nu nog vrij zijn. Dat zijn plaatsen Rang1+ midden en Frontbalkon, de beste plaatsen. Waarschijnlijk heeft het Concertgebouw deze (sponsor?) plaatsen pas later vrijgegeven. Want waarom zijn de kaarten van het midden van de zaal, die maar een tientje goedkoper zijn, wel allemaal bezet? Die lijken mij niet een eerste keus als je een kaart koopt.
Dat doet het Concertgebouw wel meer: op het laatste moment achter de hand gehouden kaarten vrijgeven. Zo heb ik ooit nog eens op het laatste moment een goede kaart (1e rang) kunnen kopen voor Mahler 8, KCO Jansons.
Er zijn heus wel genoeg liefhebbers Jan de Jong, maar twee weken geleden stond die andere Amerikaanse diva Renee Fleming ook al samen met een pianist op dat zelfde podium in die niet uitverkochte zaal in Amsterdam. Dat is (financieel) gewoon een beetje te veel van het goede. Liederen in de grote zaal van het Concertgebouw zijn nooit erg populair in tegenstelling tot operaconcerten.
Liederenrecitals in de Kleine Zaal doen het al jaren redelijk goed en ook in het Muziekgebouw aan het IJ hebben ze over belangstelling niet te klagen. In de Grote Zaal blijft het een probleem. Voor het lied heb je intimiteit nodig en die ontbreekt in de Grote Zaal. De zangers moeten of alles uitvergroten waar de echte liedliefhebbers een hekel aan hebben of ze moeten het klein houden wat de zang en operaliefhebbers niet mooi vinden. Kortom een moeilijke keuze.
Het lijkt me dat u de spijker met grote precisie op de kop slaat, @Rudolph. Over de teleurstellende kaartverkoop nog een toevoeging: bij een niet uitverkochte zaal is de kans groot dat er ´s ochtends kaartjes voor de helft van de prijs worden verkocht. Wellicht dat potentiele bezoekers daarop wachten.
Volledig eens met Hans van Verseveld en Kees-Christiaan; graag aanwezig bij Fleming en DiDonato. Maar voor full-price moeten sommigen kiezen!
Haast U.Er zijn nog goede plaatsen met 50%.
Inderdaad wat open plekken in de zaal gisteravond maar WAT een spectaculaire Joyce DiDonato was het. Sfeer vond ik geweldig, Joyce was opgewekt, haar stem is zo onvoorstelbaar krachtig, gecontroleerd en speels tegelijk, ze betoverde mij en gezien de veelvoudige staande ovaties ook de rest van de zaal. Ik treur niet om de open plekken maar prijs me gelukkig dat ik er gister bij mocht zijn.
Volledig mee eens. Een fantastische avond.Anders dan bij het recital van Renée Fleming was het publiek over het algemeen zeer aandachtig op een eenzame klapper na.Joyce DiDonato betoverde haar publiek met een innemende persoonlijkheid en een stem die de sfeer van het lied of de aria op grandioze wijze wist op te roepen.
Ik vermoed wel dat ik één van de weinige bezoekers was die de volledige prijs had betaald. In dit geval had ik het er graag voor over maar een gezonde situatie is het niet.
Op zaterdag 19 november a.s. staat ze weer in de Grote Zaal.Ze zingt dan werken van Monteverdi, Purcell, Händel,Leo en Jommelli rond het thema Oorlog en Vrede – Harmonie door Muziek.
Ze was geweldig en de sfeer in de zaal was goed.
Ik heb er erg van genoten.
Ik begreep van een journalist dat het Concertgebouw soms tot op het laatst probeert om een sponsor te vinden voor een concert, maar dat dat soms niet lukt. Waarschijnlijk was dat hier ook zo – of maar voor een beperkt aantal kaarten.
Maar het blijft toch wel een zaak dat twee grote zaal-recitals in twee weken tijd toch wat veel van het goede is voor de Amsterdamse markt. Afgezien van een enkeling (Bartoli) zijn er weinig zangers die zorgen voor echt volledig uitverkochte zaal, met bijgeplaatste stoelen.
Nederlanders zijn ook niet bereid (in staat?) om grote bedragen neer te leggen voor lied- of operarecitals. Wereldvermaarde zangers komen/kwamen hier in vergelijking met Londen, New York of Parijs toch een stuk minder.
Een paar dagen later nog steeds diep onder de indruk. Alles klopt bij deze vrouw: stem, inleving, présence. Vanaf de eerste seconde stáát zij op het podium, trekt alle aandacht naar zich toe. Wat zij zingt verandert in goud en zij is ook niet vies van het nemen van risico’s. Ik bedoel met name de toegift “Tanti affetti” met loepzuivere coloraturen, gevolgd door het hartbrekende “Morgen” van R. Strauss (in overigens slecht verstaanbaar Duits – dan weet je weer waarom DiDonato zelden in het Duits zingt). En in tegenstelling tot het recital van Fleming een uiterst aandachtig publiek. Maandagavond geen voortdurend onbeleefd gehoest en geritsel met teksten.