Bioscopen vertonen omstreden Lucia
53 bioscopen in Nederland vertonen op maandag 25 april live een nieuwe productie van Lucia di Lammermoor vanuit het Royal Opera House in Londen. Over de enscenering van Katie Mitchell is al veel gesproken. Diana Damrau en Charles Castronovo vertolken de hoofdrollen.
Voordat Lucia di Lammermoor op 7 april in première ging, stuurde het Royal Opera House een waarschuwing uit dat de productie veel seks en geweld zou bevatten. Het leidde tot opschudding in de Engelse media en de nodige geretourneerde kaarten. Op de premièreavond werd de productie zoals verwacht door een deel van het publiek weggeboed. Maar er was ook applaus en gejuich.
Regisseur Katie Mitchell, in Nederland bekend van Orest bij De Nationale Opera, plaatst de opera van Gaetano Donizetti in de jaren veertig van de negentiende eeuw. Ze focust op hoe een moderne, intelligente vrouw (Lucia) door het falen van de mannen in haar leven een vreselijke mentale inzinking doormaakt.
De veeleisende rol van Lucia wordt vertolkt door de Duitse sopraan Diana Damrau, bekend van verschillende bioscoopproducties van de Metropolitan Opera. Tegenover haar staat tenor Charles Castronovo als Edgardo. Verder is bariton Ludovic Tézier Lucia’s broer Enrico en zingt bas Kwangchul Youn de partij van Raimondo. De muzikale leiding is in handen van Daniel Oren.
Zie voor een overzicht van de bioscopen die Lucia di Lammermoor vertonen de Nederlandse website van het Royal Opera House.
Hieronder de trailer van de productie:
De auteur
8Reacties
Mooie trailer … zonder seks of geweld. Dus of alle ophef is overdreven, of de trailer doet geen recht aan de voorstelling. Maandagavond zullen we het weten.
“A Woman’s Fight for Love and Survival” – had Donizetti dat ooit maar geweten! Maar wel lekker modern, “a woman’s fight”. “Een moderne, intelligente vrouw (Lucia) door het falen van de mannen in haar leven een vreselijke mentale inzinking doormaakt.” Is Lucia een moderne vrouw? Nee. Intelligent? Nee. “Falen” van mannen? Nee. Mentale inzinking? Nee, gewoon mataglap. En trailer doet geen recht aan de mataglap-regie.
Voor de niet-Indiëgangers onder ons: mataglap is leipie. Klap van de molen. Etcetera.
Geen idee wat het IQ van Lucia was, dus over haar intelligentie waag ik me niet uit te spreken. Maar leipie of mataglap is me toch wat te kort door de bocht. Ze vecht tegen de waanzin die haar dreigt te overmeesteren. Dat maakt haar waanzinsaria ook zo fabuleus. Dus iets meer respect voor het personage mevrouw Lammermoor alstublieft. Ze verdient het. Los van de fratsen van een regisseur/regisseuse die wel of niet mogen bekoren.
Lucia of Lucy in dit geval is al aardig instabiel om het zachtjes uit te drukken aan het begin van de novelle van Scott. Jammer dat Donizetti en Cammarano de personage van haar moeder hebben weggelaten want zij is de ware aanstichter van haar latere waanzin, een echte ‘castrating bitch’als het ware.
En seks? Dat is gewoon not done, noch in de tijd van Scott noch in die van Donizetti maar ja, wij zullen het beleven hoe Mw. Mitchell het geheel opnieuw denkt te vertalen naar ‘onze’tijd.
The Abortion Lucia
Lucia was gekleed als de Lone Ranger, Alisa als een Sefardische Jood en Edgardo als Professor Pi. Het koor vertegenwoordigde de male chauvinist pigs, en daarom hadden de damesleden een snor opgeplakt gekregen. Lucia was feministe, maar omdat dat met geen mogelijkheid uit deze opera te halen is, moest ze het doen met bozige blikken, rollende ogen en “ferme” gebaren. Op “Sulla Tomba” gingen Edgardo en Lucia van-dattem, hetgeen mij in een gênante slappe lach katapulteerde. Diana Damrau viel erg tegen, heeft een te kleine stem voor de rol en is eentonig op het saaie af. Charles Castronovo als Edgardo werd beter naarmate de voorstelling vorderde. Een fantastische Ludovic Tezier’s als Enrico was de ster van de productie, Taylor Stayton was een prima Arturo.
Ster van de avond was regisseuse Mitchell, die het met haar split-screen regie voor elkaar kreeg om Snip & Snap en het Theater van de Lach op één podium samen te brengen.
Na het bovenstaande gelezen te hebben ben ik blij dat ik geen kaartje heb gekocht. De recensies in de Engelse kranten en de reacties van het publiek bij de première deden al het ergste vermoedde. Mevrouw Mitchell gebruikt bijna altijd een split-screen wat niet bepaald bevorderlijk is voor het volgen van de opera.Ik heb gisteren gekeken naar een opname van I Capuletti e i Montecchi van Bellini op Arte met o.a. Joyce DiDonato. Prachtig gezongen maar ook weer in een bizarre regie van Christof Loy. Dit keer geen split-screen maar een draaitoneel.
Sorry. Haastwerk. Het moet zijn vermoeden.
Die Qual der Wahl. Omdat ik gisteravond verhinderd was had ik zondag naar de Encore willen gaan, maar misschien wordt het nu Electra op de zaterdagavond (2 bioscoopopera´s in 1 weekend is zelfs met dit herfstweer wat te veel van het goede). Waar ik me over verbaas is de opmerking dat de stem van Diana Damrau te klein zou zijn voor Lucia. Ze heeft de rol toch al lang op haar repertoire staan en onder meer in de Met gezongen. In een Engelse recensie las ik dat haar stem ´leed´ onder het vele acteerwerk in de voorstelling. Zou het daarmee te maken kunnen hebben?