AchtergrondBinnenkortBuitenlandFeatured

Cité de l’Opera: Tara, Mylou en Joseph

Het grote operanieuws leest u dagelijks op Place de l’Opera. Naast dat nieuws is er een voortdurende stroom van berichten via Twitter en andere sociale media. Vaak relevant, soms alleen amusant, maar meestal de moeite waard om er kennis van te nemen. Cité de l’Opera houdt het allemaal voor u bij. Deze week aflevering 77.

Zangers in hun vrije tijd
Operazangers hebben ook weleens vrij. Sommigen bezoeken dan concerten van anderen. Luca Pisaroni had een avond vrij na de matinee van I puritani bij de Metropolitan Opera en liep met schoonvader Thomas de 400 meter van de Met naar de Fredrick P. Rose Hall in New York voor een avond jazz.

Countertenor Tim Mead gebruikte zijn vrije avond voor een bezoek aan Opera Vlaanderen.

En tenor Paul Appleby deed op zijn vrije middag wat tenoren, naar men zegt, het liefste doen: naar zichzelf kijken.

Verdi per tutti
De ‘geest van Verdi’ door Edwin Rutten, zijn muziek door mezzosopraan Mylou Mazali, zijn orkestratie door de jonge helden van het Utrechtsch Studenten Concert én het geluid van het Utrechts Operakoor. In één zaal.

De loopbaan van Patricia
Patricia Racette zingt komende weken de titelrol in Salome bij de Los Angeles Opera. Tussen het moment dat ze op een bandje Renata Scotto de aria ‘Senza mamma’ uit Suor Angelica van Puccini hoorde zingen en haar eerste Met-optreden zat tien jaar. Ze vertelt over haar leven als zangeres en haar leven met echtgenote Beth Clayton.

Al Bundy meets Benjamin Zander
Tegen doemdenken en cultuurpessimisme biedt het verhaal van Zander een prettig medicijn.

“Where is my f***g score?”
Een sopraan met een echte Canadese naam, Aviva Fortunata, kreeg een telefoontje en haastte zich naar het theater voor een last-minute-invalbeurt als derde Norn en Gutrune in Götterdämmerung van Wagner. Ze vertelt het bloedstollende verhaal.

Kristine zingt door
Komend weekend zingt Kristine Opolais bij de Met in New York in Rusalka van Dvořák, dankzij Live in HD te zien in bioscopen overal ter wereld. Ze kondigde onlangs twee nieuwe rollen aan: Elsa in Lohengrin van Wagner en Desdemona in Otello van Verdi. Maar ze wil ook best Rusalka de rest van haar leven zingen.

“There is no guilty pleasure in music”
Nog geen drie jaar geleden werd mezzosopraan Tara Erraught bestookt met onaangename kritieken over haar uiterlijk als Octavian in Der Rosenkavalier in Glyndebourne. De tijden zijn veranderd: ze heeft een succesvolle carrière en praat hier over haar brede muzieksmaak. Het begon met Céline Dion.

“George doesn’t discuss his music”
Bariton Stéphane Degout werd door componist George Benjamin gevraagd voor een nieuwe opera, die in mei in Londen in wereldpremière gaat en volgend seizoen ook door De Nationale Opera in Amsterdam wordt geprogrammeerd. Hij ontmoette onlangs de componist en de regisseur en informeerde naar de muziek. De componist zei niks en de regisseur, Katie Mitchell, meldde: “George doesn’t discuss his music until it’s finished.”

Joseph in de toptien
In de tijd van Charles Gounod, in het Parijs van de negentiende eeuw, was de hoofdredacteur van Le Figaro pas tevreden als iedere regel in zijn krant gesponsord was. De tijden zijn veranderd; deze redactionele keuze vond geheel onafhankelijk plaats.

Binnenkort in ons land
Doris Soffel is een graag geziene gast op de bühne van Nationale Opera & Ballet. In mei is ze weer in Amsterdam voor Salome van Strauss. Ze is nu nog in Stuttgart, waar haar carrière begon.

Yannick naar de Met
De twee opera’s die Yannick Nézet-Séguin in zijn eerste seizoen als muziekdirecteur van de Metropolitan Opera dirigeert, zijn bekend. Ze zitten niet in de Live in HD-programmering.

Vorig artikel

Seizoen De Nationale Opera 2017/2018

Volgend artikel

Opera Forward houdt prelaunch in Sexyland

De auteur

François van den Anker

François van den Anker

François van den Anker is muziekjournalist. Hij doet verslag van de wereld van opera en lied met interviews, reportages en podcasts.

2Reacties

  1. Maarten-Jan Dongelmans
    21 februari 2017 at 13:23

    Zonde dat de nieuwe chef-dirigent Nézet-Séguin in The Met uitgerekend debuteert in twee werken die niet al te lang geleden in de Live in HD Series zijn uitgezonden. Had daar nu geen mouw aan gepast kunnen worden? Dit zijn toch events die wereldwijd aandacht verdienen?

  2. Stefan Caprasse
    21 februari 2017 at 13:44

    Natuurlijk is die ‘Elektra’ pas vorig seizoen gegeven (prachtige nu al legendarische enscenering van de betreurde Patrice Chereau). Maar die ‘Parsifal’ (al even prachtige enscenering) is al veel langer geleden en had ik wel eens met andere interpreten willen weerzien…