Opéra Royal de Wallonie speelt Norma
De Metropolitan Opera bracht het werk onlangs weer onder de aandacht, nu volgt de Opéra Royal de Wallonie in Luik met een productie van Bellini’s Norma. Davide Garattini Raimondi verzorgt de enscenering. Vanaf 19 oktober te zien.
Het is alweer twintig jaar geleden dat Norma voor het laatst in Luik te zien was. Deze nieuwe productie van het meesterwerk van Vincenzo Bellini belooft dan ook “het niet te missen evenement van het seizoen” te worden, aldus het operahuis.
Norma speelt zich af in Gallië ten tijde van de Romeinse invasie. Het verhaal draait om de hogepriesteres Norma, die in het geheim haar kuisheidsgelofte heeft gebroken door een relatie aan te gaan met de Romeinse proconsul Pollione. Ze heeft zelfs twee kinderen van hem gekregen. Als Pollione voor een ander valt, de jonge priesteres Adalgisa, wordt Norma voor het blok gezet, met verstrekkende gevolgen.
Davide Garattini Raimondi verkent in zijn regie de “minder bekende aspecten van het libretto en de partituur van Norma“, zonder afbreuk te doen aan de bedoelingen van de makers, zo beschrijft het operahuis.
Raimondi werkt samen met dirigent Massimo Zanetti. De cast wordt aangevoerd door sopraan Patrizia Ciofi, een bekende soliste in Luik, die haar eerste Norma zingt. Ze staat naast Gregory Kunde als Pollione. Het duo stond in 2014 ook al eens samen op het Luikse toneel, toen als liefdespaar in Luisa Miller.
De rol van Adalgisa wordt vertolkt door de Italiaanse mezzosopraan Josè Maria Lo Monaco en de Italiaanse bas Andrea Concetti treedt op als Oroveso.
Norma is van 19 tot en met 31 oktober te zien in de Opéra Royal de Wallonie. Op 4 november volgt nog een voorstelling in het Palais des Beaux-Arts van Charleroi. Daar zingt Silvia Dalla Benetta de rol van Norma.
Zie voor meer informatie de website van de Opéra Royal de Wallonie.
De auteur
8Reacties
Voor de franssprekenden onder ons citeer ik even uit OPERA MAGAZINE van deze maand:
“Ma mise en scene de Norma ne sera pas traditionelle, sans être transgressive pour autant. Il s’agira d’une Norma ‘lunaire’ et riche de symbols, dans un décor en gradins séparant plusieurs univers. Un arbre servira de frontière entre le monde de Norma, en dessous, et celui des autres personnages, au-dessus.
La maison de la prêtresse sera de style romain (daar heb ik een beetje mijn bedenkingen bij…), et l’arbre sera surmonté d’une roche bleue rappelant la couleur du lapis-lazuli.
Norma ne raconte pas seulement comment deux peuples en guerre coexistent sur le meme territoire, mais également la manière dont ce territoire évolue en function des affrontements. Raison pour laquelle le décor subira de multiples micro-changements à vue.
Les enfants de Norma seront ègalement très presents (ze worden dus blijkbaar niet verborgen ?!); ils assisteront à des scenes de violence, comme dans tous les conflits armés, y compris aujoud’hui.”
Klinkt wel mooi, een persoonlijke en toch redelijk traditionele versie, en misschien nog visueel heel mooi ook (hoop ik). Een mooie afwisseling misschien met de heel klassieke (en toch prachtige!) versie in de MET…?
Wait and see!
Het belooft wat maar weer een foutieve casting met Adalgisa als mezzo, wanneer leren ze dat af??
Toch wel een gedeeltelijke tegenvaller, vooral na de op alle gebied PRACHTIGE productie van de Met.
Patrizia Ciofi heeft absoluut niet (meer?) de stem voor Norma. Haar recitatieven missen volume en dramatiek en gaan compleet de mist in.
De meer lyrische passages (zoals ‘Casta Diva’) gaan haar beter af, de vocalisen lukken haar ook redelijk goed en de duetten met Adalgisa klinken nog best mooi, maar toch, een Norma is ze niet!
Gregory Kunde is wel een heroïsche, schitterende Pollione, José Maria Lo Monaco een heel mooi klinkende Adalgisa en Andrea Concetti een stevige Oroveso.
Wat de enscenering betreft: het decor en de kostuums waren wel redelijk mooi (al deed Norma me meer aan Thaïs denken en Adalgisa aan Aïda…).
Maar…het permanente ballet en heen en weer en weer geloop, dat ongetwijfeld goed bedoeld was (volgens het programma om de schok tussen de twee beschavingen weer te geven), kwam eerder belachelijk over. En leidde steeds de aandacht af van de aria’s en duetten op de voorgrond, iets wat ik altijd nutteloos vind, behalve als het echt functioneel is. En ja, dit vond ik een voorbeeld van een minder geslaagde geensceneerde ouverture (!). Maar ja, men kon proberen dat te negeren, maar de personenregie van de protagonisten was ook eerder summier…
Men kon natuurlijk verwachten dat Luik niet het niveau van de Met zou halen, maar het contrast was wel groot…
Ik heb de voorstelling uit de Met helaas niet kunnen zien. Ik kijk uit naar een (on)officiële videoregistratie. Die in Luik heb ik ook niet gezien en zal ik ook niet zien. Dit vind ik erg jammer m.n. vanwege Gregory Kunde. De man is één van de beste heroïsche belcantotenoren van de laatste decennia geweest en beweegt zich nu – de 60 gepasseerd zijnde – op soortgelijk niveau in het spinto- en drammaticovak. Dat de titelrol voor Patrizia Ciofi enkele maten te groot zou zijn viel te verwachten. Zie ook de volgende recensies: http://www.gopera.com/igi/
http://operagazet.be/recensies/recensies-2017-2018/be/liege-norma/.
Kunde vind ik ronduit a terrible joke as heroische tenor, hoe die daar in godsnaam mee wegkomt. Hij was een grandiose Rossini tenor maar een otello of pollione, jeezesmiena
Hier zal ik verder maar niet op ingaan… o, die mensen die enkel hun mond opendoen om af te breken!
Kunde geweldige tenor:gezien in Louisa Miller. Ciofi komt in de dramatische passages te kort.
Norma helaas niet gezien:geen geschikte plaatsen meer beschikbaar op za.