De veertiende editie van Operadagen Rotterdam komt eraan. Overal in de stad worden gloednieuwe en stokoude voorbeelden van opera en muziektheater gepresenteerd met als thema ‘De Metamorfose’. Op woensdag werd het programma gepresenteerd.

“Opera is recreatie voor de babyboomer. Opera is dood, kijk maar om je heen.” Zelfs in het universum van Operadagen Rotterdam – waar het genre af en toe stevig op zijn kop wordt gehouden – is dat een provocerende uitspraak. De tekst kwam van muziektheatercollectief Club Gewalt, dat bij de presentatie van het festivalprogramma een korte introductie gaf op acht clubavonden. Elke festivalavond onderwerpen de leden van Club Gewalt opera aan een crashtest. Met een karaopera-voorproefje met het publiek van de ‘Habanera’ uit Carmen en ‘Der Hölle Rache’ uit Die Zauberflöte werd de toon gezet voor de serie.

Club Gewalt is terug op Operadagen Rotterdam, net als een aantal bekende namen en gezichten. Het leidende thema is ‘De Metamorfose’ en speciaal daarvoor brengt Operadagen Rotterdam de wereldpremière 8. Metamorphosis naar het Nieuwe Luxor Theater. Nicole Beutler liet zich voor deze moderne dansopera inspireren door M.C. Escher, Ovidius en de beroemde ‘Cold Song’ van Purcell.

“Bij ons krijgt het begrip opera soms een heel andere betekenis”, zei festivaldirecteur Guy Coolen in de Rotterdamse Schouwburg, waar weer meer publiek dan vorig jaar aanwezig was voor de onthulling van het programma. Klassieke opera mag op het festival, dat net zo graag een innovatieve muziektheaterproductie programmeert als een akte uit Die Walküre van Wagner.

Nederlands materiaal, stukken gemaakt in samenwerking met andere landen en voorstellingen uit heel andere culturen zijn van 17 tot en met 26 mei te zien in Rotterdam. Naast de bekende theaterlocaties is er ook dit jaar weer een plek die minder voor de hand ligt. Het oude deel van Erasmus Medisch Centrum, het voormalige Dijkzigt Ziekenhuis, is de locatie voor een voorstelling waarbij het publiek, dwalend door het te slopen gebouw, verhalen hoort van mensen die er herinneringen aan hebben. Die verhalen worden verzameld in de stad. Vaarwel Dijkzigt heet het programma, dat door Krystian Lada wordt geregisseerd.

Grote componisten als Richard Wagner, Philip Glass en Louis Andriessen worden uitgevoerd in verschillende producties. Voor de eerste akte van Wagners Die Walküre worden bekende namen ingevlogen. Edo de Waart dirigeert het Antwerp Symphony Orchestra en solisten als Lise Davidsen en Mikhail Petrenko. Van Philip Glass komt een nieuwe versie van Einstein on the Beach door Collegium Vocale Gent met popzangeres Suzanne Vega als verteller. Ook van Glass is In the penal colony, gebaseerd op het verhaal In de strafkolonie van Kafka. Clara Pons, bekend van haar samenwerking met bariton Dietrich Henschel, doet de regie.

Regisseur Jorinde Keesmaat brengt twee werken van Louis Andriessen – het zelden uitgevoerde Odysseus’ Women (1995) en het beroemde Anaïs Nin (2010) – samen in één voorstelling. Bauwien van der Meer is één van de solisten in die productie. Van der Meer is tevens met haar programma Fantastic Women te zien. Het is een theatraal recital over vrouwen door vrouwen, met muziek van onder anderen Annelies Van Parys en Calliope Tsoupaki.

Eén van de voorstellingen tijdens het openingsweekend is Reading Salomé. Het programma spreekt van een “gewaagde voorstelling waarin de live-zangers vervangen worden door dragperformers die lipsyncen op de opname van de opera van Richard Strauss”. De twee Berlijnse regisseurs Müller en Rinnert willen met hun werk nieuwe genderverhoudingen en de bevrijdende, vrouwelijke kracht van Salome laten zien.

Beroemde vrouwen als Harriet Tubman en Sylvia Plath worden tijdens het festival geportretteerd. Sopraan Claron McFadden zingt in Harriet, een productie die al eerder in Nederland te zien was en grote waardering kreeg. Manoj Kamps leidt de voorstelling muzikaal, Jean Lacornerie voert de regie en scenografie. De Belgische An Pierlé vertolkt de centrale rol in de voorstelling over het leven van de Amerikaanse dichteres Sylvia Plath.

Operette is er ook in Rotterdam: op het orgel van het stadhuis speelt Geert Bierling de muziek bij de film The Merry Widow uit 1925, gebaseerd op de operette van Lehár. Steef de Jong doet in zijn eentje de complete Orphée aux enfers van Offenbach. En wie zelf wil zingen, vindt zijn kans op de laatste dagen van het festival, als Het Nationale Lied wordt gezongen in een singalong van “vuige tophits en smaakvolle klassiekers.”

Zie voor het complete programma de website van Operadagen Rotterdam.