BinnenkortFeaturedOperarecensie

Flinn, Jeppe, Pien, Neeltje over Lijflied

Op verzoek van Place de l´Opera delen Lonneke B. en haar vier kinderen hun ervaringen bij de première van Het Lijflied van Lucas Wiegerink, een co-productie van Opera Zuid en De Nationale Opera.  Deze familie voorstelling neemt de bezoekers mee in het menselijk lichaam! De bijgaande tekst is van Lonneke en haar kinderen.

 

Scènefoto Het Lijflied met in het wit Pim van Drunen als Bolletje (de wittebloedcel) en Kristina Bintenc als Ina en op de achtergrond slagwerker Colin Crandal. Foto:© Joost Milde

Familievoorstelling

Op vrijdag 23 september mogen wij de première van Het Lijflied bijwonen. Flinn (9), Jeppe (bijna 11), Pien (12) en vader Peter zitten bij elkaar. Neeltje (bijna 6) en moeder Lonneke zitten wat verder achterin, recht achter de componist die voor de voorstelling nog snel even een kussentje voor op de stoel van Neeltje regelt zodat ze alles goed kan zien.

De kinderen van Lonneke: vlnr Neeltje, Finn,Jeppe en Pien voor aanvang van Het Lijflied.

Alle zes genieten we van de voorstelling, al vinden de kinderen het moeilijk te verwoorden wat er dan precies zo leuk was. Pien komt nog het verste met ´ik heb er wat van geleerd´, zonder onder woorden te kunnen brengen wat ze geleerd heeft. Flinn vat het verhaal samen: ´Ina (Kristina Bitenc) ging door haar hele lichaam. Ze kwam Bolletje (Pim van Drunen) tegen, dat was een cel.´ Een witte bloedcel, vullen Jeppe en Pien aan. ´En daarna kwam ze de maag tegen en toen het brein – dat kan eigenlijk niet, want van je maag kan je niet naar je hersenen – en virussen en het hart en de darmen. En toen kwam ze Drolletje tegen en Plasje en dat was heel grappig.´

Prinses in Coma?

Het verhaal, dat met een uur de perfecte duur heeft om de concentratie van de jongsten vast te houden, is goed te volgen, al houdt iedereen er zijn eigen ideeën op na. Zo is er volgens Neeltje een prinses (het hart) (Lucy van Ree)en vindt Jeppe het idee dat Ina ín haar lichaam is terwijl ze haar lichaam ís heel cool, maar kan hij niet bedenken hoe zoiets zou kunnen. Pien heeft wel een theorie: ´ik denk dat Ina in coma is en dat ze daardoor in haar lichaam is en erachter komt wat er allemaal in haar lichaam is. Als ze haar lichaam verlaat, samen met Drolletje en Plasje, ontwaakt ze uit haar coma.´

De muziek krijgt een duimpje omhoog. ´Het was mooi en hoog ook soms door elkaar heen dat was wel knap dat je niet met de ander mee deed,´ vindt Jeppe. Pien is vooral onder de indruk van de slagwerker. ´En de basklarinet vond ik ook wel indrukwekkend. De muziek verbeeldde goed alle geluiden van het lichaam. Vooral het geluid van de borrelende darmen klonk levensecht.´ Dat klopt; tijdens de voorstelling kijkt Neeltje regelmatig vragend naar de volwassenen om zich heen: was dat jouw buik?!

¨Kneden, malen, hakken, pureren ¨uit Het Lijflied met vlnr. op de bas klarinet Eduardo Villaroel Mera, Kristina Bitenc als Ina, Lucy van Ree als Hart en Pim van Drunen als Bolletje. Foto:© Joost Milde

De teksten zijn goed te verstaan, ´behalve het brein (Jorne van Bergeijk),- zegt Flinn, ´want die zingt Latijn.´ “Daarom vond ik het brein het leukste orgaan, omdat het heel slim is,´ vertelt Jeppe. Pien vindt de maag het leukst, ´al had ik in eerste instantie niet door dat het de maag was. Ze was lekker druk en dat vond ik wel leuk.´ Het lied van de maag – kneden, malen, hakken, pureren – en uiteraard dat van Drolletje – poep, kak, stront – was het leukst en het grappigst, maar het duet van Ina met haar hart was toch wel het allermooiste.

Vervolg

Flinn fantaseert over een vervolg op deze opera: ´In deel twee zou ik nog wel graag de spieren willen zien, want die houden ons zo goed overeind,´ zegt Flinn. En Jeppe is wel benieuwd naar de lever, ´want wat die doet is voor mij niet heel duidelijk.´ Pien zou de longen laten vertolken door een bas die lange lijnen zingt, en vlugge nootjes als Ina rent.

Scènefoto Het Lijflied met Jorne van Bergeijk als Darm/Brein, Colin Crandal slagwerk en Floor Bakker, cello. Foto: © Joost Milde.

Aanrader

Zouden we de voorstelling aanraden aan anderen? Zeer zeker! ´Mijn vrienden, maar eigenlijk iedereen,´ zegt Flinn. Daar zijn Peter en Lonneke het mee eens: het is een voorstelling die leuk is voor kinderen, maar ook interessant voor volwassenen – dus zeker geen moetje. Pien denkt dat het vooral leuk is voor kinderen tot 10 jaar en volwassenen. Maar jij bent 12? ´Maar ik ben raar. Dus andere rare 12-jarigen zullen het vast ook wel leuk vinden.´

En dat wij niet de enigen zijn die hebben genoten, blijkt wel uit het applaus. “´Ik moest wel heel lang klappen, het deed pijn aan mijn handen,´ zegt Neeltje. Maar het was dubbel en dwars verdiend, daar zijn we het over eens.

Het Lijflied is in de eerste reeks voorstellingen nog te zien tm 8 januari en daarna volgt nog een reeks van voorstellingen in maart in Amsterdam tijdens de Kinderboekenweek.

Verder lezen, kijken en luisteren

Hier een kleine vooruitblik op de voorstelling Het Lijflied.

Eerder dit jaar was Lucy van Ree te horen en te zien in Die Zauberflöte van de Dutch Opera Acadamy.

 

Vorig artikel

Strijkkwartetten vol opera

Volgend artikel

Jodie Devos is een heerlijke Lakmé

De auteur

Redactie

Redactie