Dolora Zajick debuteert als componiste
Dolora Zajick is een wereldwijd geroemde mezzosopraan, maar op 22 augustus maakte ze in de Cathedral Basilica of St. Joseph in San Jose een debuut in een heel andere rol: die van componiste. Met Roads to Zion, een operascène voor solostem, vrouwenkoor en klein orkest, gaf de zangeres haar carrière als componiste een veelbelovende start.
De Cathedral Basilica of St. Joseph herdacht op 22 augustus de vijfhonderdste geboortedag van St. Teresa van Avila met een groot concert. Verteller Carolyn Graves las gedeelten van de geschriften van de heilige en daartussen gaven diverse artiesten optredens.
Een deel uit Benjamin Brittens Ceremony of Carols opende de avond, gevolgd door een verfrissende uitvoering van Laureen Grady’s Mothering God. Daarna liet Dolora Zajick zich eerst van haar vocale kant horen, met een versie van César Francks Panis Angelicus, begeleid door harp, cello en orgel. De boventonen van haar magnifieke stem mengden geweldig met de cello-obbligato.
Na muziek van Claire Sokol, Carlos Salzedo en Edvard Grieg keerde Zajick terug om ‘Verborgenheit’ te zingen, één van de Mörike-Lieder van Hugo Wolf. De mezzo liet een weelde aan vocale kleuren en gecontroleerde emoties horen. Graag meer liedzang van deze zangeres!
Na nog een stuk van Sokol en Edgar Elgars Nimrod kwam het werk waar het publiek op had zitten wachten: de wereldpremière van Zajicks gloednieuwe compositie Roads to Zion. De operascène werd uitgevoerd door Zajick zelf, sopraan Ya-Li Lee Cheng, cellist Anthony Elliott en pianist Joseph Adam. Joel Revzen dirigeerde de Teresian Singers en het Orchestra of St. James Cathedral.
De openingsfrases van het eerste deel (‘The Soul Yearns’) herinnerde het publiek aan de Joodse achtergrond van Teresa van Avila. In de rol van Teresa zong Zajick van een religieuze ervaring, terwijl de Teresian Singers delen uit Psalm 84 daaraan toevoegden.
Zajicks muziek is melodisch, bijzonder origineel en vol met toegankelijke, 21e-eeuwse harmonieën. Het centrale deel van haar operascène – een orkestinterlude getiteld ‘A Soul Takes Flight’ – creëerde een impressionistische atmosfeer van zwevende, hemelse klanken. De finale, ‘A Soul Returns’, vertelde de luisteraar dat de gelovigen van vandaag de vertegenwoordigers van Christus zijn.
Voor christenen en niet-christenen was het werk een intense ervaring. De indrukwekkende orkestratie en de hechte structuur maakten het een buitengewoon fascinerende debuutcompositie. Hoewel het concert afsloot met een deel uit Bachs derde Brandenburgse Concert en het dertiende-eeuwse Christo Psallat Ecclesia, was het de muziek van Roads to Zion die in je hoofd bleef rondzingen op weg naar huis.
In het voorjaar van 2015 krijgt Roads to Zion in Madrid een tweede uitvoering.