AchtergrondBuitenland

Cité de l’Opera: Michael, Moyra en Anna

·
0 71 0

Het grote operanieuws leest u dagelijks op Place de l’Opera. Naast dat nieuws is er een voortdurende stroom van berichten via Twitter, Facebook en andere sociale media. Vaak relevant, soms alleen amusant, maar meestal de moeite waard om er kennis van te nemen. Cité de l’Opera houdt het allemaal voor u bij. Vandaag aflevering 18.

Mag het nog?
Op allerlei manieren uiten mensen uit de operawereld hun goede wensen voor het nieuwe jaar. Michael Fabiano, die de laatste weken enthousiast twittert over de positieve reacties op zijn Lensky in Jevgeni Onjegin bij het Royal Opera House, meldt zich met een tekst met als kernbegrip: ‘Do!’ De tenor maakt in zijn nieuwjaarsrede een boeiende verbinding tussen de loopbaan van Richard Nixon (“his ability to rebuild himself to become the 37th President of the United States is notable”) en die van zangeres Adele (“I look up to her for her excellence in being a warrior for her work”).

Verlichting en ontroering
Reisopera-directeur Nicolas Mansfield schreef een echte nieuwjaarsboodschap voor zijn publiek en collega’s, die qua sfeer mooi paste bij de productie van Amahl and the Night Visitors. Die was afgelopen weekend maar twee keer te zien. Hopelijk volgt er aan het einde van dit jaar een reprise.

Iederéén wil wel naar Ariodante
Coen wil met René en René wil ook best met Coen, Ilja wil met haar dochter Sam, Caryanne denkt met Stijn een leuke avond te hebben, Moyra wil met Quince (we hebben het hier duidelijk niet over een concert van de Toppers), Siene meldt zich aan met Julia – hopend dat die niet wéér ziek is – en Jacobien wil met haar vader. Maar die maakt weinig kans, want pa heeft geen Facebook en dat is wel de bedoeling als ze kans willen maken op gratis kaarten.

Boe
Bern Noack tekende in de Neue Zürcher Zeitung op wat er veranderd is aan het gedrag van het publiek in theaters en concertzalen. Zoals de groepjes mensen die meteen na de laatste noot de zaal verlaten. “Von Berührung, Erschütterung, Freude keine Spur”, stelt de schrijver teleurgesteld vast.

New voices, new visions
Het eerste halfjaar van 2016 zal in het teken staan van de toekomst van opera. Vijf interdisciplinaire teams gaan in het kader van het Opera Forward Festival van De Nationale Opera producties maken. Een eerste indruk van het werk van één van de operateams is al te vinden op de website van Opera Forward.

Fashion victim
Zou Thomas Oliemans zijn Papagenokostuum uit Amsterdam gewoon op Marktplaats gezet hebben? Wat Peter Coleman-Wright hier draagt, lijkt verdacht veel op de kleding van Oliemans als Papageno. De regisseur van Die Zauberflöte heet ook bij de English National Opera Simon McBurney, dat zal de gelijkenis wel verklaren. The Magic Flute is – in het Engels dus – vanaf februari weer in Londen te zien.

Lied met Lex
De hele maand januari laat Lex Bohlmeijer liederen (hij zegt: liedjes) van Hugo Wolf horen in zijn radioprogramma Passagio. Iedere werkdag hoort u op NPO Radio 4 twee stukken uit het Italienisches Liederbuch.

Om naar uit te kijken in 2016
“Smachtende strijkers, weemoedige houtblazers, prachtmelodieën en een drievoudig noodlottige afloop.” Zo beschrijft muziekjournalist Mischa Spel de opera Pique Dame in NRC. Volgens de krant is die productie van De Nationale Opera – naast onder meer een boek van Julian Barnes over Sjostakovitsj – iets om naar uit te kijken in het nieuwe jaar.

New kids on the block
We doen even alsof we er, net als NRC, verstand van hebben en werpen een blik vooruit. Een echte ‘rising star’ komt met een net iets oudere ‘rising star’ komend voorjaar naar Amsterdam: Benjamin Appl zingt op 25 mei, begeleid door James Baillieu, in de Kleine Zaal van het Concertgebouw. De bariton en de pianist brengen een programma met liederen van Hahn, Schubert en Muhly. Deze week is de zanger enkele malen bij de BBC te horen.

Decent exposure
Twee sterren uit de wereld van de opera met een nogal verschillende komaf zijn mezzo Joyce DiDonato en zanger/componist Rufus Wainwright. Ze spraken in december samen in de New Yorkse Subculture Club over de vraag of er een nieuw, jong publiek is voor opera en hoe je dat bereikt. Hun antwoord: exposure. Het verslag van het gesprek is te vinden in The China Post.

Schaunard eet oliebol
Voor de Nederlandse bariton Peter Bording eindigde 2015 met de toekenning van de Schaunard Award door de lezers van Place de l’Opera. De zanger woont op Ibiza, dat verklaart de nogal groene vegetatie buiten. Hoewel de oliebol een nadrukkelijk Nederlands accent vormt op deze foto.

https://twitter.com/PeBoCoNL/status/682874088587669504

Vals
U hebt op Place de l’Opera nog niet gelezen over het recente huwelijk van Anna Netrebko, en na dit artikeltje begrepen we zelf weer waarom je dat, als het dan moet, wel een beetje smaakvol moet brengen.

Plongeon du nouvel an
In het Zwitserse Verbier zijn ze wel wat gewend. Grote sterren uit de klassieke muziek, uiterst betrouwbare journalisten, ook uit Nederland. Maar als in dat land duizenden gekleed in zwemkleding en met een ijsmuts van een worstmerk op het hoofd de zee in rennen op de eerste dag van het jaar, dan haalt dat de Twitter-feed van het eerbiedwaardige festival. Dit berichtje werd geretweet.

The Hall online
Wigmore Hall doet niet alleen enorm hip op Twitter, met ingang van dit nieuwe jaar komt er ook moderniteit in de aloude concertzaal.

Tags:
Vorig artikel

Kaspar Kröner maakt cd-debuut

Volgend artikel

Trionfo's Owen Wingrave naar Osnabrück

De auteur

François van den Anker

François van den Anker

François van den Anker is muziekjournalist. Hij doet verslag van de wereld van opera en lied met interviews, reportages en podcasts.

Vergelijkbare artikelen

BinnenkortFeaturedOperarecensieRecensies

AchtergrondBinnenkortFeaturedInterviews

BinnenkortFeaturedOperarecensieRecensies

BinnenkortFeaturedOperarecensieRecensies

AchtergrondBinnenkortFeaturedInterviews

BinnenkortFeaturedOperarecensieRecensies