Metropolitan Opera schorst James Levine
De Metropolitan Opera heeft zijn emeritus muziekdirecteur James Levine geschorst nadat drie beschuldigingen van seksueel misbruik openbaar werden. Het New Yorkse operahuis heeft een externe advocaat gevraagd om de beschuldigingen te onderzoeken.
Drie mannen deelden de afgelopen dagen via de Amerikaanse media hun aantijgingen tegen James Levine. Hij zou hen tussen de jaren zestig en de jaren tachtig, toen ze nog tieners waren, tot seksuele handelingen gedwongen hebben.
De Metropolitan Opera reageerde op zaterdag door een onderzoek aan te kondigen en besloot op zondag, toen meer details naar buiten waren gekomen, om Levine te schorsen. Al zijn activiteiten bij de Met zijn stopgezet, inclusief de voorstellingen die hij zou dirigeren.
Met-directeur Peter Gelb stelt in een verklaring dat de Met in oktober 2016 voor het eerst van één van de beschuldigingen hoorde toen de politie van Ilinois een onderzoek opende. Omdat de politie geen vervolg aan de zaak gaf, ondernam het operahuis geen actie. De berichtgeving van de afgelopen dagen was voor Geld aanleiding om nu tot schorsing over te gaan. “This is a tragedy for anyone whose life has been affected”, aldus de directeur.
James Levine is één van de meest vooraanstaande dirigenten in de operawereld. Hij debuteerde in 1971 bij de Met en werd in 1976 benoemd tot muziekdirecteur. Hij vervulde die positie veertig jaar, wat hem het boegbeeld van het operahuis maakte. In 2016 legde hij zijn functie neer en werd hij benoemd tot emeritus muziekdirecteur.
De auteur
16Reacties
Verhalen over misbruik door Levine doen al sinds de jaren tachtig de ronde. Volgens mij zijn claims van (vermeende?) slachtoffers indertijd (blijkbaar niet allemaal?) afgekocht door The Met. Beetje hypocriet om Levine nu te schorsen.
@ Maarten-Jan: als dat waar is dan hoop ik dat ook de toenmalige leiding zich voor het gerecht moet verantwoorden.
@Susan: volgens mij is het in dat opzicht een ware beerput.
Het regent vandaag de dag beschuldigingen over seksueel misbruik, dat soms tientallen jaren geleden zou hebben plaatsgehad, en er worden veelvuldig zeer ingrijpende maatregelen tegen de beschuldigden genomen, vaak zonder dat van enig onderzoek naar het waarheidsgehalte van de beschuldigingen is verricht. Dat laatste vind ik bedenkelijk.
Kleine correctie: het woordje “van” in de voorlaatste regel staat daar ten onrechte.
Misschien is er in sommige gevallen niets van waar, maar misschien in sommige gevallen wel en durft men er pas nu mee naar buiten komen omdat anderen het ook doen. Men kan daar zijn bedenkingen bij hebben maar omdat men er, geval per geval, toch nooit het fijne van weet, is het gevaarlijk om te veralgemenen – en zegt de beoordeling ervan vaak meer iets over de beoordelaar dan over de feiten.
Inderdaad bedenkelijk, @Pieter K. de Haan, evenals de hyena-achtige hyperigheid.
Natuurlijk ben ook ik tegen seksueel misbruik al heb ik de indruk, dat de inhoud van dat begrip op dit moment wel erg wordt opgerekt. Tevens ben ik van mening, dat niemand zich, op grond van status of wat dan ook, meer zou mogen permitteren dan een ander. Men realisere zich echter ook, dat niet alleen seksueel misbruikten maar ook degenen, die daar ten onrechte van worden beticht, daardoor (zwaar) beschadigd raken. Inderdaad, @Kersten van den Berg, de “hyena-achtige hyperigheid” is ook niet erg fris.
Ach, achter de echte waarheid zullen we toch steeds het gissen hebben. Intussen jammer natuurlijk dat we Levine niet meer zullen zien dirigeren in de Met, maar zelfs hij is niet onvervangbaar; er zijn nog zoveel uitstekende dirigenten!
Ik stel dus voor (toch wat mij betreft) dat we ons hier ver van houden en ons bezighouden met wat ons lief is en waar we wel iets over weten: opera bv…
Beste heer Caprasse, u kunt weten, dat ik geen voorstander ben van wat op deze site veelvuldig gebeurt, t.w. het inslaan van zijpaden. De commentaren hebben echter alle betrekking op het bericht over de schorsing van een van de grootste operadirigenten van deze tijd op grond van niet of nauwelijks onderzochte beschuldigingen van zaken, die zich enkele tientallen jaren geleden zouden hebben afgespeeld, door al dan niet vermeende slachtoffers, die daar pas nu mee voor de dag komen.
Daarom heb ik ook geschreven “wat mij betreft”. Als U of anderen menen er nog aan te moeten toevoegen, doen ze dat maar, al zie ik niet in wat hier nog veel aan toe te voegen is. Zowat alle commentaren hierboven gingen over vage veronderstellingen of beoordelingen van de feiten, soms niet eens over Levine zelf…
Ik heb ook absoluut niet gezegd dat hier een zijpad werd ingeslagen (dat gebeurde ook helemaal niet).
En hierbij nog eens mijn excuses voor alle zijpaden die ik in het verleden ingeslagen heb en in de toekomst nog riskeer in te slaan…
U bent overigens niet verplicht ze te lezen…
Ik had het meteen al aan de orde willen stellen: staat `s mans al dan niet terechte smet op zijn blazoen een onbekommerd genieten van diens artistieke nalatenschap in de weg? (Persoonlijk weet ik die zaken te scheiden, ik denk bijvoorbeeld aan dirigenten met een -hoe verwerpelijk ook uiteraard- donkerbruin verleden.) Ik stel de vraag alsnog omdat ik vandaag lees: `naar de Wagner en Verdi van Levine luisteren we nu met een blijvende ruis op de achtergrond`, (Peter van der Lint).
Ik ben het met u eens, mijnheer Kersten. Ik kan net zoals u de prestaties waarderen zonder de persoon erbij te betrekken. Volgens mij stelt Peter vd Lint het veel te algemeen, hij kan alleen voor zichzelf spreken.
@Kersten van den Berg: komt Peter van der Lint van een andere planeet? Die ruis kun je bij Levine al vanaf de jaren tachtig beluisteren – als je dat zou willen. Zoals Anna stelt: laat de recensent van Trouw vooral voor zichzelf spreken zonder verder op te hitsen.
Bovendien staat de schuld van James Levine niet vast . Hij ontkent (misschien terecht, misschien ten onrechte).
Ook dat is waar Anna.