Wat zet je als Duits operahuis in december op je programma? Hänsel und Gretel. In het Mecklenburgisches Staatstheater in Schwerin pakte die onverwoestbare traditie donderdagavond goed uit. Regisseur Toni Burkhardt gaf een vermakelijke lezing van Humperdincks sprookjesopera.

December in Duitsland heeft een paar vaste ingrediënten. Vrijwel iedere stad van noemenswaardige grootte tuigt al eind november zijn kerstmarkt op, soms beperkt tot één of twee straten in de binnenstad, soms zo omvangrijk dat mensen van heinde en verre komen aanzetten om ‘Bratwurst’ te happen, ‘Schmalzkuchen’ te kauwen en de smaak weg te spoelen met glaasjes glühwein.

Aan het culturele front schrijft de traditie een uitvoering Hänsel und Gretel voor. Volgens Operabase.com hebben maar liefst dertig Duitse operahuizen deze maand een productie van Engelbert Humperdincks sprookjesopera op het programma staan. Ter vergelijking: in de rest van de wereld zijn in dezelfde maand zes producties te zien.

Het Mecklenburgisches Staatstheater in Schwerin kiest voor een productie die vorig jaar december in première ging, geënsceneerd door Toni Burkhardt, sinds seizoen 2016/2017 operadirecteur van het huis. Er is volgens lokale media op dit moment veel commotie rond de koers en de beslissingen van de nieuwe theaterdirectie. Ook de artistieke kwaliteit staat ter discussie. Op basis van deze Hänsel und Gretel kan ik me daar moeilijk een voorstelling van maken.

Burkhardt vertelt het beroemde sprookje van de gebroeders Grimm rechttoe rechtaan. Hij houdt zich verre van de conceptuele aanpak die vaak in Duitse provinciehuizen te zien is en geeft de voorstelling met een paar goede ideeën en special effects een frisse uitstraling.

In plaats van een peperkoekenhuis zien we bijvoorbeeld een enorme cupcake. Het ziet er smakelijk uit, maar al snel wordt onder de zoetigheid een traliewerk zichtbaar. De heks vangt Hänsel, waarna de hele bühne met het bordkartonnen sprookjesbos omhoog wordt gelift en het smerige, rokende, duistere laboratorium van de heks tevoorschijn komt. Slim gedaan!

Tenor Christiaan Hees steelt als ‘Knusperhexe’ de show. Bovengronds probeert hij met een slagroomhoed (inclusief kers) en mantelpakje de indruk van een soort letterlijke suikertante op te houden, ondergronds kleedt hij zich half uit en onthult zijn kale kop (met een paar slierten haar), zijn bierbuik en zijn afzichtelijke benen. In opperbeste stemming huppelt Hees van diepvriezer naar oven in zijn voorbereidingen op een perfect Hänsel-maal.

Uiteindelijk zijn Hänsel en Gretel hem te slim af en kieperen hem in zijn eigen oven. De bühne zakt weer naar beneden en broer en zus helpen een groep andere kindertjes die ten prooi zijn gevallen aan de heks om uit hun betovering te stappen (knap werk van het Kinderchor van de Schweriner Singakademie en leerlingen van het Goethe-Gymnasium). Hänsel en Gretel worden herenigd met hun ouders. Eind goed, al goed.

De titelrollen zijn goed bezet met Hanna Larissa Naujoks (Hänsel) en Katrin Hübner (Gretel), de eerste een solide mezzo, de tweede een heldere, compacte sopraan. Yoontaek Rhim en Petra Nadvornik zijn als hun ouders een overtuigend paar, maar geen van allen weet de tekst van Adelheid Wette volledig verstaanbaar over te brengen, wat gezien het ontbreken van boventiteling (een terugkerend in euvel in Schwerin) jammer is. Als operaliefhebber zit je niet te wachten op woordloos drama.

Gelukkig is de kracht van deze opera toch vooral de muziek van Humperdinck. De partituur is hoogstaand en toegankelijk tegelijk. Van begin tot eind word je meegesleept door een stroom van rijke klanken. De Amerikaanse kapelmeester Michael Ellis Ingram leidt de Staatskapelle Schwerin uitstekend door de muziek. Hij trekt fraaie, lange lijnen en verleent de voorstelling zo grote melodische kracht. Soms komt het orkest wel erg krachtig uit de bak, zodat de zangers licht overschaduwd worden, maar bij aanwezigheid van boventitels zou me dat waarschijnlijk niet opgevallen zijn.

Met Hänsel und Gretel zet Schwerin de positieve koers voort die afgelopen zomer tijdens de festivalproductie van Tosca al te zien was. Hopelijk geeft de huidige commotie geen draai aan die richting.

Zie voor meer informatie de website van het Mecklenburgisches Staatstheater.