Het verhaal gaat dat keizer Frans Jozef, in tegenstelling tot zijn vrouw Sissi, niet vaak naar het operahuis in Boedapest kwam – nota bene door hemzelf grotendeels gefinancierd. De reden: hij kon er niet tegen dat het gebouw mooier was dan ‘zijn’ operahuis in Wenen.

Nederlanders kennen maar één soort operette, eentje die vaak oubollig en saai gevonden wordt. Gek is dat niet: er is niemand die ze laat zien dat het ook anders kan. Dr. Kevin Clarke doet met het Operetta Research Center Amsterdam een poging, maar hij wordt vooral genegeerd.

Wie Norman Shankle in z’n uppie op het toneel ‘Un aura amorosa’ uit Così fan tutte ziet zingen, zal geen moment stilstaan bij het circus dat achter de schermen volle toeren draait. Maar dat circus is onontbeerlijk. Een kijkje in de bouwplaats van Het Muziektheater, de timmerende en lassende achterkant van het gelikte operadecor dat het publiek altijd ziet.

P.C. Hooft zal niet snel met muziek geassocieerd worden. Toch werden zijn toneelstukken mede daardoor enorme successen. Reden voor stichting Ipermestra om de muzikale kant van Hoofts Granida te reconstrueren. De resulterende ‘opera’ is vanaf 6 april te zien. „Het is een pleidooi om het zeventiende-eeuwse Nederlandse theater in ere te herstellen.”

Hij is nog maar een dertiger, maar toch heeft dirigent Antony Hermus al tientallen opera’s geleid. Vanaf vrijdag (6/3) zwaait hij het stokje in de orkestbak bij Tsaar Saltan van Opera Zuid. „Opera is zó leuk om te doen.”