De Nederlandse Reisopera reist. Gezien de naam is dat vanzelfsprekend, maar het gaat niet vanzelf. Een reizende productie is een flinke operatie. Op elke locatie moet gespeeld worden zoals de regisseur het bedoeld heeft. Daarvoor zorgt de avondregisseur. Place de l’Opera liep een dag achter hem aan.

Ze is dol op het belcantorepertoire en prijst zich dan ook gelukkig dat ze de stem heeft om het te zingen. De Brits-Australische sopraan Jessica Pratt staat vanaf 14 maart in Amsterdam als Lucia in Lucia di Lammermoor, in een productie van De Nationale Opera. “Het is mijn favoriete rol. Een paar maanden zonder en ik moet haar gewoon weer zingen.”

In een coproductie met het Opernhaus Zürich en het Theater an der Wien brengt het Aalto-Musiktheater in Essen momenteel Bellini’s vrijwel vergeten opera La straniera. Marlis Petersen schittert in de bescheiden productie van Christof Loy.

Het duurde even voordat ze haar draai vond, maar eenmaal aangekomen bij Richard Strauss en Gustav Mahler kreeg alt Birgit Remmert het publiek in het Muziekgebouw aan ’t IJ vrijdagavond in haar greep. En toonde ze dat ze thuishoort in een Serie Grote Zangers.

BarokOpera Amsterdam heeft een traditie van authentieke muziek bij eigentijdse muziektheatervoorstellingen. De nieuwste is een uitgebreide versie van Dido and Aeneas van Henry Purcell. Het vervolg bleek in veel opzichten spannender. Er is leven in het dodenrijk na Dido’s Lament.