Mathis der Maler, het meesterwerk van Paul Hindemith, heeft op de Zürcher Festspiele een klinkend succes geboekt, met Thomas Hampson in de titelrol en Daniele Gatti op de bok. De productie is een bekroning van het 21 jaar lange ’tijdperk Pereira’ bij het Opernhaus Zürich, waar met deze première een einde aan is gekomen.

In de Opéra Bastille in Parijs gaat momenteel Arabella van Richard Strauss met niemand minder dan Renée Fleming in de titelrol. Deze publiekslieveling van de Metropolitan Opera heeft in New York ‘vrijaf’ aangezien het seizoen daar al eind mei sluit. Zodoende kunnen we haar nu in Parijs bewonderen, en ook nog in een rol die haar past als een handschoen.

Andrea Battistoni. Onthoud die naam. En Ketevan Kemoklidze ook. De één is nog jonger dan de ander, en beiden hebben veel in hun mars. Battistoni als bevlogen maestro, Kemoklidze als de volgende Georgische ster in de dop. In een Barbiere di Siviglia uit Parma laten ze luid en duidelijk van zich horen.

Met Parsifal geeft De Nederlandse Opera zijn seizoen zonder meer een groots besluit. Meer dan vijf uur tikt de klok, machtig mooi is het orkest en imposant zijn de stemmen. Maar traag is het ook. En statig. Eigenschappen die de toch al lange draad van Parsifal nóg verder uitrekken.

Zaterdagavond ging Waiting for Miss Monroe in wereldpremière in de Stadsschouwburg Amsterdam. De jonge regisseur Lotte de Beer gaf de opera van Robin de Raaff knap gestalte. Gelukkig maar, want van de ongenaakbare vocalen moest het werk het niet hebben.