Met Kát’a Kabanová heeft Opera Zuid één van de beste operavoorstellingen van het jaar neergezet. De regie van Harry Kupfer is vakwerk ten top, de uitvoering uitstekend. Met Karin Strobos (wederom) als uitblinker.

De Reisopera’s reprise van Platée is een malle bedoening. Maar dat kun je verwachten bij deze opera. De productie speelt zich af in een pretpark, met alle bonte figuren van dien. Soms hilarisch, soms flauw, maar al met al prettig om te aanschouwen. Mét een opvallend goed orkest.

De link met Maria Callas vind ik nogal dun en de tracklist bevat mij te veel clichés. Los van dat: de zang van Angela Gheorghiu op haar nieuwe album is werkelijk beeldschoon. En dus mogen we blij zijn dat ze na zes jaar weer een cd heeft opgenomen.

Voor de zang moet je zeker gaan. De Nederlandse Opera heeft voor de reprise van Idomeneo een klinkende cast opgesteld, met Judith van Wanroij als stralend middelpunt. Het orkest vind ik vooral verzorgd, de regie steriel.

Al van kinds af aan is Ivo Meinen gek van Rossini. Opera Trionfo gaf de jonge maestro de kans om zijn eerste volledige Rossini-opera te dirigeren: La pietra del paragone, nooit eerder in Nederland uitgevoerd. ,,Het is één van mijn lievelingsopera’s geworden.”