De Falstaff-productie van het Glyndebourne Festival 2009 is er eentje vol Britse humor. In de cast blinken met name Christopher Purves als Falstaff en Marie-Nicole Lemieux als Mistress Quickly uit. Een Verdi om immens van te genieten.

Ewa Podles als Orfeo, het is een genot van jewelste. De Poolse contra-alt zingt de titelrol uit de opera van Gluck met veel gevoel en een verbazingwekkende techniek. Haar vertolking is onlangs op cd uitgebracht door ARTS Music. Een meesterlijke ‘onemanshow’.

Zoals de doos van Pandora vol ellende en leed zit, zo zit het boxje van Nicolai Gedda vol schoonheid en rijkdom. Ik bedoel dan het boxje van elf cd’s met opnamen van de Zweedse tenor die in de ICON-serie van EMI Classics is verschenen. Een waarlijk schatkistje.

Ik heb veel respect voor Andrea Bocelli, maar om nu een Andrea Chénier op cd te zetten met hem in de titelrol voert naar mijn idee toch wat ver. De Italiaanse tenor is simpelweg te licht om wat van het personage te maken. Gelukkig zijn de andere rollen op de Decca-uitgave beter bezet.

Een nacht onder de blote hemel. Je ligt op je rug in het gras, staart naar maan en sterren en hoort zachtjes de heldere stem van Measha Brueggergosman in je oren, zingend over nacht, dromen, slaap en liefde. Dat is in het kort ‘Night and Dreams’, het nieuwste album van de sopraan.