Ter gelegenheid van het 400ste sterfjaar van William Shakespeare heeft de Israeli Opera in Tel Aviv dit voorjaar twee op Shakespeare gebaseerde opera’s geprogrammeerd: Gounods Roméo et Juliette en Verdi’s Macbeth. Ik had de gelegenheid om eind april een uitvoering van Roméo et Juliette te bezoeken. Een buitengewone voorstelling.

Met een veeleisend recital etaleerde bariton Stéphane Degout woensdag in de Serie Grote Zangers de helderheid en verfijndheid van het Franse lied. Wellicht miste zijn krachtige aanpak een vleugje charme, maar pianist Alain Planès compenseerde dat ruimschoots met betoverend spel.

Al vijftien jaar lang keert hij telkens weer terug op het programma in het Nationaltheater in München: de Elektra van regisseur Herbert Wernicke. Momenteel met een hoogstaande bezetting: Evelyn Herlitzius, René Pape en Gabriele Schnaut.

De opera’s van Zemlinsky zijn, zeker vergeleken met die van tijdgenoten als Alban Berg en Richard Strauss, onbekend. Mooi dus dat Opera Vlaanderen Der König Kandaules brengt. Helaas is de productie uiterst bizar. De regie werpt niet alleen een barrière op tussen publiek en drama, maar leidt bovendien af van de hoogstaande prestaties van zangers en orkest.

Ze was Anna Bolena, ze was Maria Stuarda en op zaterdag 16 april was ze – voor het oog van een mondiaal bioscooppubliek – Elisabetta in Roberto Devereux. Daarmee completeerde sopraan Sondra Radvanovsky op fraaie wijze Gaetano Donizetti’s Tudor-trilogie. Een tour de force.