In de serie Nachtegalen van de jubilerende Doelen in Rotterdam stonden gisteravond Amsterdam Sinfonietta en bariton Thomas Hampson op het podium. Een samenwerking met een gouden randje. In een programma dat schoof van donker naar licht toonde Hampson zijn verbluffende kwaliteit in Duits en Amerikaans repertoire.

Barokgiganten Bach en Händel figureren zelden op één affiche. Maar voorafgaand aan een fraai Osteroratorium toverde Ton Koopman in de NTR ZaterdagMatinee een konijn (of paashaas?) uit zijn hoge hoed: een herontdekte Händel-cantate. Het was de blikvanger in een programma dat de flexibele omgang met woorden in de baroktijd illustreerde.

Teodor Currentzis dirigeert bij het Opernhaus Zürich een muzikaal fenomenale Macbeth, geënsceneerd door sterregisseur Barrie Kosky. Een uitvoering onder hoogspanning, met Tatiana Serjan en Markus Brück als het verdorven echtpaar.

Vier stijlen en vier componisten stonden op Renée Flemings programma, woensdagavond in het Concertgebouw. Ze wist de liederen met haar uiterst gedetailleerde zangkunst tot in de finesses te verklanken. Met haar fantastische pianist Hartmut Höll vormde ze een ideaal koppel. Een muzikale eenheid pur sang.

De nieuwe Otello van de Osterfestspiele Salzburg liet me verbouwereerd achter. Waar had ik nu eigenlijk naar zitten kijken en luisteren? Het geheel had verbazingwekkend weinig impact, maar waar lag dat aan?