Een picknick in een schitterende tuin. Grazende schaapjes op een heuvel. Nog meer schaapjes op het blauwe hemellaken. En een heerlijke avondzon. Dat moet – very British – Glyndebourne zijn. Maar Glyndebourne is veel meer dan picknicken tijdens de pauze. Woensdagavond speelde er de laatste voorstelling van een nieuwe productie van Le nozze di Figaro.

Met een vloek en een zucht… Daarmee begint Peter Stuyvesant de première van de opera Stuyvesant Zero bij Opera Spanga. Een vers-van-de pers-opera van de Nederlandse componiste Caroline Ansink en scriptschrijver Jonathan Levi, die door artistiek leidster Corina van Eijk ‘thuisgebracht’ wordt op Friese grond.

In Puccini passionel vormen aria’s en intermezzi uit opera’s van Puccini de rode draad in een verhaal over liefde – het thema van het Grachtenfestival – en opera. Een klein orkest, twee vocalisten die hun talent meer bij de muziek dan bij het spelen toonden en een aardig verhaal leverden een toegankelijke voorstelling op, waar nog wel wat werk aan is.

Het was niet allemaal even vlekkeloos, maar dat hoeft ook niet als je 60 jaar bent. Nelly Miricioiu gaf donderdagavond een zeer animerend concert in het Concertgebouw, begeleid door een overenthousiast spelend Limburgs Symfonie Orkest onder de Nederlandse dirigent Jac van Steen.

U zoekt het antwoord op de vraag of het in crisistijden zinvol is de opera te redden, te steunen, te bewaren en te koesteren? Haast u naar Matilde di Shabran in Pesaro en u zult het antwoord vinden. Si! Si! En nog eens: Si!