Operarecensie
Dolhuys Kermis vol melancholie
Met de nieuwe productie Dolhuys Kermis is het Haagse OPERA2DAY een verassende weg ingeslagen. Geen theater, geen rijen stoelen en geen voordoek. En eigenlijk ook geen reguliere zangers/acteurs. In de voorstelling Dolhuys Kermis lijkt alles echt.
Gheorghiu zingt weergaloze Mimi in ROH
John Copley ensceneerde in februari 1974 Puccini’s La Bohème voor het Royal Opera House. Sindsdien werd zijn productie bijna elk seizoen hernomen, wat het de oudste productie maakt die in Covent Garden speelt. Dinsdag prijkten Roberto Alagna en Angela Gheorghiu op het affiche, in een voorstelling met een onwillig doek…
Romantiek en melancholie in Arabella
In de Opéra Bastille in Parijs gaat momenteel Arabella van Richard Strauss met niemand minder dan Renée Fleming in de titelrol. Deze publiekslieveling van de Metropolitan Opera heeft in New York ‘vrijaf’ aangezien het seizoen daar al eind mei sluit. Zodoende kunnen we haar nu in Parijs bewonderen, en ook nog in een rol die haar past als een handschoen.
DNO sleept zich over de finish met Parsifal
Met Parsifal geeft De Nederlandse Opera zijn seizoen zonder meer een groots besluit. Meer dan vijf uur tikt de klok, machtig mooi is het orkest en imposant zijn de stemmen. Maar traag is het ook. En statig. Eigenschappen die de toch al lange draad van Parsifal nóg verder uitrekken.
Monroe trotseert modern muziekgeweld
Zaterdagavond ging Waiting for Miss Monroe in wereldpremière in de Stadsschouwburg Amsterdam. De jonge regisseur Lotte de Beer gaf de opera van Robin de Raaff knap gestalte. Gelukkig maar, want van de ongenaakbare vocalen moest het werk het niet hebben.