De Reisopera’s reprise van Platée is een malle bedoening. Maar dat kun je verwachten bij deze opera. De productie speelt zich af in een pretpark, met alle bonte figuren van dien. Soms hilarisch, soms flauw, maar al met al prettig om te aanschouwen. Mét een opvallend goed orkest.

Als Lenneke Ruiten er niet was geweest, had het Orkest van de Achttiende Eeuw met de concertante productie van Die Entführung aus dem Serail een kleurloos jubileum beleeft. Maar gelukkig, ze was er wel en ze gaf met haar verbluffende Konstanze aanleiding genoeg om toch nog opgetogen naar huis te gaan.

Er vindt momenteel een soort José Cura-festival plaats in Zürich. De tenor is in maar liefst drie rollen te horen. In de nieuwe Otello van Graham Vick wordt hij vergezeld door een sterrenensemble, wat Zürich’s plaats onder de grootste operahuizen ter wereld bevestigt – ook al is het huis misschien wel het kleinste van allemaal.

De vereniging Vrienden van het Lied bestaat 50 jaar. Het jubileum werd afgelopen zaterdag met veel welluidende liedkunst gevierd in de Rotterdamse Doelen, tijdens een feestprogramma dat haast de proporties van een festival had. François van den Anker was erbij.

Voor de zang moet je zeker gaan. De Nederlandse Opera heeft voor de reprise van Idomeneo een klinkende cast opgesteld, met Judith van Wanroij als stralend middelpunt. Het orkest vind ik vooral verzorgd, de regie steriel.