De Nationale Reisopera heeft als besluit van zijn seizoen een ontroerende La Bohème op de bühne gebracht. Even lijkt de regie van Stephen Langridge te verzanden in koele, afstandelijke symboliek, maar de laatste twee meeslepende akten zetten dat helemaal recht. Met hulde voor de uitstekende cast.

Met een fraaie Dido and Aeneas heeft Operadagen Rotterdam vrijdagavond zijn zesde editie geopend. Klein en authentiek bezet, verrassend geregisseerd en vooral ontroerend kwetsbaar vertolkt door mezzosopraan Rosanne van Sandwijk.

Het was een druk operaweekend in Berlijn, met twee nieuwe producties: Idomeneo bij de Komische Oper en Samson et Dalila bij de Deutsche Oper, geregisseerd door Patrick Kinmonth, de voormalig fotochef van het Britse Vogue. De nieuwe Samson kon het Berlijnse publiek bepaald niet overtuigen; de avond eindigde met een storm van boe’s.

Van Wenen tot New York: er lijkt momenteel wel een Anna Bolena-golf over de wereld te gaan. Ook Zwitserland is getroffen: eerst Luzern, later Zürich. Luzern zet meer op de regie in dan op de prima donna’s, met een bezienswaardige productie tot gevolg.

Kiri te Kanawa is inmiddels 67 jaar en dat is te horen. Logisch, me dunkt. Wat echter veel meer telt, is dat haar présence, charme en elegante zangstijl nog altijd daar zijn. En dus kreeg ze het publiek in Carré gisteravond wild enthousiast.