Het Venice Baroque Orchestra schotelde het Concertgebouw-publiek gisteravond een vol Vivaldi-programma voor. Voornamelijk werk op snaren, maar dankzij Romina Basso ook wat zang. Haar aandeel omvatte slechts vijf aria’s, maar daar had ze genoeg aan om haar warme mezzo in je geheugen te griffen.

Hoewel ze al bij het ingaan van de pauze staand toegejuicht werd, vond ik Anna Caterina Antonacci maar mondjesmaat overtuigen in het operagala dat ze gisteravond samen met het Rotterdams Philharmonisch Orkest in de Doelen gaf. Na de pauze kwamen orkest en zangeres gelukkig op dreef, met een temperamentvolle finale tot besluit.

Opera O.T. heeft het thema van de Operadagen Rotterdam 2011, ‘Het verloren paradijs’, naar onze tijd gehaald in een operaenscenering van het oratorium Die Jahreszeiten van Haydn. Mensen die vluchten voor de oorlog staan centraal in de productie. Muzikaal geslaagd, theatraal niet.

L’elisir d’amore is een overbekende opera, maar komt bij Opera Zuid toch verrassend voor de dag. Het gezelschap plaatst de komedie op een middelbare school. In mijn ogen een zwakke update. Gelukkig maakt de sprankelende Adina van Kim Savelsbergh veel goed.

Na het succes van De Cornet vorig jaar keert regisseur Sjaron Minailo dit jaar terug bij de Operadagen Rotterdam met Container. Het kost moeite de voorstelling te doorgronden, maar het blijkt die moeite zeker waard te zijn.