Regisseur Nigel Lowery heeft stevig zijn stempel gedrukt op de nieuwe Semiramide bij de Vlaamse Opera. In negatieve zin, welteverstaan. Desondanks kan hij de cast van eersteklaszangers er niet van weerhouden goddelijk te zingen.

Het vraagt heel wat moed en zelfkennis om Richard Strauss’ monumentale opera Die Frau ohne Schatten op je programma te zetten. Het operahuis van Graz deed het en doorstond de proef in alle opzichten glansrijk, met een bewonderenswaardige regie van Marelli en een aantal topvrouwen in de cast.

De ZaterdagMatinee-uitvoering van Wagners monumentale opera Parsifal, afgelopen zaterdag, was een doorslaand succes. Na afloop donderde en gierde het applaus door het Concertgebouw. Hoe kon het ook anders, met musici van zó’n topkwaliteit en gedrevenheid.

Je zou denken dat het bijzondere er na een paar keer wel af is, maar nee: het fenomeen ‘opera in de bioscoop’ blijft me verbazen. Dit keer met Don Carlo, rechtstreeks uitgezonden vanuit New York. Een avond van zeldzaam hoog niveau. Zo mooi kan opera zijn.

De grote emoties uit opera’s en de expressieve kracht van het menselijk lichaam gaan goed samen. Dat bewijst Scapino Ballet Rotterdam met de voorstelling TWOOLS at the Opera: een snelle aaneenschakeling van korte dansstukken, geïnspireerd door operamuziek.