De Nederlandse Opera sluit het jaar af met Beethovens opera Fidelio. Een herneemwaardige productie uit 2003, die onder knappe leiding van Marc Albrecht vooral veel orkestraal genoegen oplevert. De zangersploeg valt mij een beetje tegen. Maar ach, ook niet meer dan een beetje.

Een klein zaaltje, een spaarzaam toneelbeeld en een piano. Je hebt maar weinig attributen nodig om een succesvolle operette-uitvoering op de planken te zetten. Het Operettetheater van Boedapest bewijst het met een prachtige productie van Paul Abrahams operette Ball im Savoy.

Met Der Rosenkavalier heeft Opera Zuid op fraaie wijze haar seizoen geopend. De ‘Mozart-opera’ van Richard Strauss kwam prachtig uitgebalanceerd uit de verf, waarbij Karin Strobos imponeerde als Octavian, te midden van een uitstekende cast.

Soms zit het mee, soms zit het tegen. Sopraan Measha Brueggergosman is een prachtige zangeres, maar gisteravond in het Concertgebouw kreeg ik het idee dat ze haar draai niet kon vinden. Het op zichzelf reuzeboeiende programma kwam daarom weinig bijzonder op mij over.

Im Weißen Rößl van Ralph Benatzky is een stuk vol glamour en sexappeal, maar in de productie van Sebastian Baumgarten bij de Komische Oper Berlin komt daar weinig van terecht. Teleurstellend.