Er waren gisteravond unieke barokgeluiden te horen in de Grote Zaal van het Concertgebouw. Publiekstrekker Philippe Jaroussky voerde samen met sopraan Nuria Rial en het kleine ensemble L’Arpeggiata liefdesliederen van een zestal barokcomponisten uit. Verrassend en hoogst origineel.

Met de productie Richard III zette Orkater de afgelopen weken muziektheater pur sang op het toneel van de Stadsschouwburg Amsterdam. Muziektheater zoals het ooit door Brecht en Weill is bedacht en zoals je het tegenwoordig nog maar zelden ziet.

In het Muziekgebouw aan ’t IJ startte gisteravond een nieuwe recitalserie. Eentje om gelukkig mee te zijn. En gelukkig van te worden, want sopraan Soile Isokoski zette op hemelse wijze de toon met haar elegante zangstijl en betoverend mooie geluid. Dat dát uit een mensenmond kan komen.

Roméo et Juliette is een lust voor je oren. Helaas is Olivier Py’s nieuwe productie van het werk bij De Nederlandse Opera geen lust voor je ogen. De rusteloze, asgrauwe regie van de Fransman laat de twee beroemdste geliefden uit de geschiedenis behoorlijk in de kou staan. Gelukkig is Gounod er nog om je de avond door te helpen.

Wilt u weten hoe Zweedse schoonheid uit de mond van een Zweedse schone klinkt, dan had u gisteravond in het Concertgebouw moeten zijn. Sopraan Miah Persson gaf een heerlijke recital. Voor de pauze overtuigde ze al met volop levende Schumann-liederen, na de pauze zong ze een paar juweeltjes uit haar vaderlandse liedrepertoire.