Christian Thielemann zette gisteravond het Concertgebouw in lichterlaaie met een haarscherpe uitvoering van Brahms’ vierde symfonie, plus een uitbundige toegift. Renée Fleming droeg een steentje bij met de Rückert-Lieder van Mahler, maar na de buitengewone Thielemann-show was ik haar eigenlijk alweer vergeten.

De nieuwe Rusalka-productie van Renaud Doucet en André Barbe bij de Volksoper Wien is een groot succes, met een uitmuntende titelrolvertolking van Kristiane Kaiser en knappe debuten van Dubravka Musovíc en Aleš Briscein.

Geloof het of niet, maar in Düsseldorf gebeurt het. De ooit zo mooie, statige stad, die nu gebukt gaat onder de chaos van de metrobouw (komt het iemand bekend voor?), heeft voor een operaliefhebber heel erg veel te bieden. Bijvoorbeeld een formidabele Dialogues des Carmélites.

Onder de hoede van twee nieuwe directeuren blaast de Wiener Staatsoper oude producties nieuw leven in. Bijvoorbeeld een Salome uit 1972. De regie is opeens weer spannend en opwindend, met dank ook aan geweldige vertolkingen van Catherine Naglestad en Alan Held.

Met de Tristan und Isolde van het Opernhaus Zürich werd twee jaar geleden een klassieker geboren. Bernard Haitink leidt nu een reprise en zorgt voor opschudding door Waltraut Meier niet te laten zingen. Het is zeker een productie die je gezien moet hebben, maar misschien niet op dit moment.