Hoe konden we Korngold ooit vergeten? Die vraag werd lied na lied steviger onder je neus gewreven tijdens de Korngold-avond van de Stichting 20ste-eeuwse Lied in het Concertgebouw gisteravond (22/3). Op ontroerende én ontspannende wijze werd een tipje van de sluier over Korngolds wonderschone repertoire gelicht.

Het is lachen geblazen met La Cenerentola van de Nationale Reisopera. Regisseur Michiel Dijkema geeft met de geestdrift van een adhd’er een voorstelling waarin niets te dol of te dwaas is. Helaas is er van die overvloed aan energie weinig terug te horen in de muziek.

De ZaterdagMatinee bouwde gistermiddag (20/3) een belcantofeestje voor Nelly Miricioiù, die 25 jaar geleden voor het eerst in de Matinee te horen was. Op het programma stond de onbekende opera Caterina Cornaro van Donizetti. Diepgaand was het niet, wel lekker onderhoudend.

De Nederlandse première van Kaija Saariaho’s nieuwe opera Émilie had een sublieme en een minieme kant. Subliem was sopraan Karita Mattila, miniem was het muzikale plezier. Ik vrees dat dit soort muziek voor het gros van de mensen hogere wiskunde is.

Vittorio Grigolo is hard bezig de favoriete Italiaanse tenor van Zürich te worden. Tijdens een door veel pech getroffen première van Les contes d’Hoffmann afgelopen zaterdag (13/3) was hij de ster op het toneel, met een levendig en verfijnd optreden.