“Tscherjómuschki, wie wúnderbar, das Faulbeerbäumchen blüht”, zingt een koor van fabrieksarbeiders, gestoken in oranje werkkleding. We kijken naar de operette Moskau, Tscherjomuschki van Dimitri Sjostakovitsj in het Musiktheater im Revier (MiR). Het beeld is ver verwijderd van de inhoud van dit werkje, een sociale satire rond een flatgebouw.

Varen. Bestemming maakt niet uit. Zo simpel is het. In Hondenhartje bij De Nationale Opera trekt een tiental bemanningsleden eropuit. Met een moeizaam libretto blijft aan het eind van de vaart het spelplezier het meeste bij.

Een dag eerder dan De Nationale Opera presenteerde Opera Vlaanderen haar visie op Mozarts La clemenza di Tito. In het Gentse operahuis ontrolde zich een onverwacht door en door klassiek kostuumdrama in de stijl van Napoleons Empire. Tito hoefde niet dood van regisseur Michael Hampe; hij glorieerde in de jubelzang aan het einde.

Grootse jubel van het premièrepubliek bij De Nationale Opera voor La clemenza di Tito afgelopen maandag, jubel die regisseur Sellars de keizer onthield. Bij hem en dirigent Currentzis een slot vol droefheid omdat Tito, anders dan bij componist Mozart en librettist Mazzolà, sterft.

Voor hoofdstuk drie van zijn nieuwe enscenering van Der Ring des Nibelungen bij de Deutsche Oper am Rhein heeft regisseur Dietrich Hilsdorf een vrij traditionele aanpak gekozen. Cornel Frey en Simon Neal blinken uit als Mime en Wanderer.