Het Holland Festival bracht werk van componist Rob Zuidam in een double bill van bestaand en gloednieuw werk. Zijn Troparion weerspiegelde hoop en weemoed, in Suster Bertken ging het over opoffering tot aan de dood.

Verdi’s zelden opgevoerde opera Attila was woensdagavond in concertante vorm te zien in de Berliner Philharmonie. Hoewel niet het meest inspirerende werk van de Italiaanse componist, kreeg de productie van de Deutsche Oper Berlin het publiek een paar maal op de stoelen. Vooral dankzij invaller Roberto Tagliavini en sopraan Liudmyla Monastyrska.

Een herneming van Candide door de Vlaamse Opera in Antwerpen, dat is net wat de door een lang seizoen vermoeide operaliefhebber nodig heeft. Regisseur Nigel Lowery maakt het zijn publiek niet moeilijk: het blijft licht, met humor en ironie, en er wordt meer dan uitstekend gezongen.

De Israëlische sopraan Chen Reiss is de status van ‘rising star’ voorbij. Haar discografie vermeldt vijf soloalbums, waarvan de laatste, La Rossignol et la Rose, een perfect samengesteld voorbeeld is. Inderdaad: zoals een nachtegaal en een roos, ‘a match made in heaven’.

Veni vidi vici. Plácido Domingo had het na donderdagavond kunnen zeggen. De uitverkochte Ziggo Dome (ja, u leest het goed, de enorme zaal was vol!) ging los als was het een popconcert. Terecht. Al is de maestro de jongste niet meer, zijn stem wil niets van ouder worden weten.