Richard Strauss’ Salome is op zichzelf al een heftig werk. Als de opera dan ook nog met de theatrale intelligentie van Nikolaus Lehnhoff, de krachtige leiding van Stefan Soltesz en een dijk van een cast uitgevoerd wordt, zwelt de beklemming en spanning aan tot aan de grond nagelende proporties.

De nieuwe Le nozze di Figaro van de Nationale Reisopera draait om spel. De set is ook echt een set, de personages zijn acteurs. Theatraal komt de productie dan ook geen aandacht tekort. De muzikale invulling vind ik echter aan de magere kant.

In Utrecht verkeert De Vrijdag van Vredenburg in Franse sfeer. De dramatische symfonie met koor Roméo et Juliette – door Berlioz met nadruk geen opera genoemd – kreeg afgelopen vrijdag een prima uitvoering, maar bewees zijn muzikale en dramatische kracht toch vooral in de opera-achtige passages.

Mooi, mooier, mooist. Dat heb ik ooit op een cursus Nederlands geleerd. Inmiddels ben ik erachter dat er veel meer woorden in het Nederlands bestaan om ‘mooier dan mooist’ te verwoorden. ‘Goddelijk’ is er één van. Een zeer toepasselijke variant voor de nieuwe cd van het Nederlands Kamerkoor.

De nieuwe productie van Don Carlo bij het Opernhaus Zürich schittert van de ‘big names’: Zubin Mehta staat op de bok, Anja Harteros is de koningin en Vesselina Kasarova maakt haar roldebuut als Principessa Eboli. En dat zijn niet de enige verrassingen van de avond.