Heksen en feeën, een menseneter en een koning, een plantenjongen en een plantenmeisje: met De Heksen van Venetië van Philip Glass zet Het Muziektheater sinds vele jaren weer een kinderopera op het toneel. Dat mag vaker.

Net nu het operapubliek warm begint te lopen voor opera in de bioscoop is er alweer wat nieuws: opera in 3D. Nog echter, nog specialer. Wolff Cinema Groep introduceerde de noviteit de afgelopen week met een temperamentvolle Carmen uit Londen.

Poesie, het nieuwe album van Diana Damrau, luistert alsof je een droomwereld binnenstapt. Een beeldschoon orkestraal landschap, waar de melodieën vloeien als blinkende beken en Damrau schittert als de zon. Bedwelmend mooi.

De regie van David Pountney zal niet aan iedereen besteed zijn, maar wát een intensiteit raast er van het toneel in de Macbeth die het Opernhaus Zürich in 2001 maakte. Thomas Hampson en Paoletta Marrocu zijn een buitengewoon dramatisch paar en Franz Welser-Möst dirigeert met geweldige drift Verdi’s muziek.

Een ‘grand opéra’ past ook in een klein huis, zo bewijst het Opernhaus Zürich met een doordachte, dynamische productie van La Juive. Drieëneenhalf uur lang krijg je grootse muziek te horen. Met een buitengewone vertolking van Neil Shicoff – een mijlpaal in zijn carrière.