In het Concertgebouw ging gisteravond het licht uit. Met de pikzwarte veertiende symfonie van Sjostakovitj liet het Mariinski-orkest van Valery Gergiev de dood horen. De dood zonder hoop, de dood als het niets. Zeer intens gespeeld en formidabel gezongen.

Renata Scotto valt misschien niet bij iedereen in de smaak, maar je kunt haar zonder schroom één van de grootste zangeressen van de twintigste eeuw noemen. De 14-cd-box die de ‘Bravissimo Opera Library’ aan haar gewijd heeft, geeft daar voldoende bewijs voor. Wat een dramatische diva!

Op 31 januari werd de opera Francesca da Rimini van Zandonai voor het eerst opgevoerd in Parijs, in de Opéra Bastille. De geweldige cast onder aanvoering van Svetla Vassileva en Roberto Alagna kon zeker aan de hoge verwachtingen voldoen. Regisseur Giancarlo del Monaco moest het echter met een stortvloed aan boe’s bekopen.

Charlotte Margiono, Esther van Stralen en Peter Nilsson gaven eind januari als Trio Altro een bijzonder concert in Houten, met liederen van diverse componisten. Een buitengewone avond, schrijft Remko Jas in een lezersrecensie.

Ze heeft Dido al onnoemelijk vaak gezongen, maar toch vertolkte Sarah Connolly de rol gistermiddag in het Concertgebouw zonder een spoor van routine. Samen met een prima orkest en koor en een goed bezette cast om haar heen, zorgde ze voor een mooie Dido and Aeneas.