Kurt Streit, Ángeles Blancas Gulín, Sonia Ganassi: de cast die in mei 2004 in Napels bijeenkwam om Mozarts Idomeneo uit te voeren, telde zeker een aantal namen van formaat. De live-opname die Naxos nu uitgegeven heeft, valt me echter tegen.

Met de Tristan und Isolde van het Opernhaus Zürich werd twee jaar geleden een klassieker geboren. Bernard Haitink leidt nu een reprise en zorgt voor opschudding door Waltraut Meier niet te laten zingen. Het is zeker een productie die je gezien moet hebben, maar misschien niet op dit moment.

Na negentien jaar wachten was het dit weekend eindelijk zover: de Deutsche Oper Berlin zette een nieuwe productie van Don Giovanni op het toneel. Het Berlijnse publiek kon het niet waarderen: regisseur Roland Schwab kreeg na afloop een storm van boe’s over zich heen.

De Staatsopera van Tatarstan heeft er alles aan gedaan om zich met Lucia di Lammermoor als ‘modern’ te afficheren. Het regent clichés en moderndoenerigheden op het toneel. Gelukkig is de muzikale kwaliteit verrassend goed, dat maakt er nog een leuke voorstelling van.

Het is iets voor de echte fanaten: een cd met zestien versies van de proloog uit Pagliacci. Een fascinerende vergelijking, die je niet alleen trakteert op een paar van de mooiste baritongeluiden uit de twintigste eeuw, maar je ook prachtig inzicht geeft in de vele manieren waarop eenzelfde stuk uitgevoerd kan worden.