Vorig jaar imponeerde de Nationale Reisopera al met Das Rheingold. Met Die Walküre heeft het gezelschap het niveau nog verder opgekrikt. De regie was uiterst muzikaal, de muziek uiterst theatraal, de voorstelling als geheel overrompelend goed. Hulde.

Het verhaal van de ‘serenata’ Il più bel nome van Antonio Caldara heeft weinig om het lijf. Twee uur lang keuvelen de vijf solisten over schoonheid en deugd, en dat was het. Toch zijn die twee uur vlot voorbij, met dank aan de lichte, aangename muziek van Caldara en de leuke jonge cast.

Rodion Pogossov, onthoud die naam. De jonge Rus opende gisteravond de Vocale Serie in de Kleine Zaal van het Concertgebouw met een kort maar krachtig recital. Met zijn grote geluid en energieke voorkomen was hij even vrolijk als ontroerend. Een heerlijke artiest.

De sterrenstatus van veel van zijn collega’s heeft hij niet, maar Piotr Beczala is voor mij één van de fijnste tenoren die momenteel op de aardbol te horen zijn. Bij Orfeo heeft de Pool een nieuw album uitgebracht, volledig gevuld met Slavisch operarepertoire. Het is niet alleen ontzettend mooi, het is ook ontzettend bezield. De aria’s gaan zijn hart uit en jouw hart in.

Als je ooit verliefd bent geweest, een gedicht hebt geschreven of in een zaak hebt geloofd, zul je van de gloednieuwe opera Il Postino houden. Componist/librettist Daniel Catán heeft een fascinerende, betoverende tekst samengesmolten met heerlijk melodische muziek. Op 23 september ging de opera met groot succes in wereldpremière bij de Los Angeles Opera.