De klassieke Zeffirelli-productie van La Traviata bij de Metropolitan Opera is er eentje van de grote proporties. Het acteerwerk en de zang ontbreekt het echter aan verfijning en dat vind ik een gemis. Net als de afwezigheid van de zieke Angela Gheorghiu.

In de grootse productie van Les Troyens van De Nederlandse Opera zijn het vooral het DNO-koor en het Nederlands Philharmonisch Orkest die indruk op mij maken. Zij geven Berlioz’ lange opera vlees en bloed, terwijl de regie van Pierre Audi het daar juist laat liggen.

Een intrigerende opera in een al even intrigerende productie. Zo zou ik de Staatsoper-productie van The Gambler van Sergei Prokofiev samenvatten. De cast is uitstekend, de regie treffend en de muziek onvermoeibaar intens en levendig.

La Traviata, Die Zauberflöte, Carmen: de fragmenten op de nieuwe cd van het Rotterdams Philharmonisch Orkest zijn overbekend. En toch is het album uiterst origineel. Er is geen noot zang te horen; fluitist Emmanuel Pahud neemt alle ‘zang’ voor zijn rekening. Virtuoos en met verve.

Tijdens het paasweekend was er enorm veel te zien en te horen in Berlijn. De grootste verrassingen zaten in de paaseieren van de Deutsche Oper: een prachtige Carmen met Alagna en Garanca en een overtuigend concert van Juan Diego Flórez.