Les contes d’Hoffmann wordt aangeduid als een ‘opéra fantastique’. Dat mag je bij een opname uit 1981 wel op z’n Hollands interpreteren: het is fantastisch. Plácido Domingo schittert als een hartstochtelijke Hoffmann, terwijl de Wiener Philharmoniker onder leiding van James Levine meesterlijk begeleidt.

Rigoletto als vocale show, zo zou je de productie van de Arena di Verona uit 2001 kunnen samenvatten. Er is praktisch geen regie; de zangers zingen simpelweg hun nummertjes. De enige die zich onderscheidt van de rest is Leo Nucci in de titelrol. Hulde voor hem.

Operagangers in Berlijn kunnen blij zijn met het rijkelijke voorafje op de kerstdagen dat de Deutsche Oper Berlin dit weekend gaf. Op zaterdag ging een historische Tristan und Isolde voor de laatste keer in reprise, op zondag ging een zeer vermakelijke Il Barbiere di Siviglia in première. Niet slecht voor het eerste adventsweekend.

Zo knotsgek als de operettes van Jacques Offenbach zijn, zo knotsgek is de productie die Laurent Pelly in 1997 van Offenbachs Orphée aux enfers maakte. Heerlijk. Het boeit non-stop, er wordt fantastisch geacteerd en zeer grappig gezongen. Een must voor liefhebbers van komische opera.

Beethovens Missa solemnis werd vandaag (28/11) prima verzorgd uitgevoerd tijdens de ZaterdagMatinee in het Concertgebouw. Waar het naar mijn idee echter aan ontbrak, was passie. Alleen van tenor Benjamin Hulett ging mijn hart sneller kloppen.