Lady Macbeth van Mtsensk van Dmitri Shostakovich is een rauwe opera. Niet mooie, geromantiseerde mensen, maar bloed, zweet en lust maken het verhaal. Wat dat betreft valt een nieuwe productie uit Florence een beetje tegen. Van het orkest spat het ruwe leven wel af, maar de zangers zijn matig.

De productie die het Teatre del Liceu in 2008 van La Cenerentola maakte, barst van de virtuositeit. Juan Diego Flórez en Joyce DiDonato schitteren als liefdesduo, terwijl de rest van de cast er zeker ook mag zijn. Rossini zou er blij mee zijn, dat deze voorstelling op dvd vereeuwigd is.

Eind september vonden de Nationale Voorronden van het Internationale Vocalisten Concours plaats, met op 4 oktober een afsluitend presentatieconcert. Dertien zangers wisten zich van een plekje in de Eerste Ronde volgend jaar september te verzekeren. Basia Jaworski doet verslag.

Bepaald vlekkeloos verliep de Madama Butterfly van de Staatsopera van Tatarstan niet, gisteren in Den Haag. De regie was tamelijk doelloos en muzikaal vielen er heel wat steken. In en buiten de orkestbak. Maar met de nodige spierballentaal in de tweede en derde akte kreeg de voorstelling toch nog een hoogdramatisch einde.

In de tenor van Jonas Kaufmann gaat een bijna brute kracht schuil. Alsof hij zo uit de wilde natuur van het schilderij van Caspar David Friedrich op de cover van zijn nieuwe cd is gestapt. ’t Is mooi. Uniek vooral.