Vier leuke solisten, een zeer enthousiast orkest en een in het strand weggezakte kast als decor: dat is wat de productie van Haydn’s L’Isola disabitata van Opera Trionfo en het Grachtenfestival te bieden heeft. Ruim voldoende om een plezerige avond te beleven.

Elektra van Richard Strauss is één van de heftigste opera’s ooit geschreven. Maar niet bij Opera Spanga. Al de intensiteit en diepgang die Strauss in zijn opera legde, is in de nieuwe productie van het Friese gezelschap afwezig. En de plaatsvervangende humor kan niet bekoren.

In juni en juli verkeerde Renée Fleming in Londen om een uit 1994 stammende productie van La Traviata voor het eerst in reprise te laten gaan. Place de l’Opera-lezer Hans Balner was erbij en geeft zijn oordeel. Hoewel niet slecht, kan de productie volgens hem niet tippen aan de Traviata van Willy Decker.

Aanstaande zaterdag (15/8) gaat bij Opera Spanga een nieuwe productie van Elektra in première. Titelrolvertolkster Francis van Broekhuizen beloofde onlangs een ‘heel bloederige’ productie. En dat kan ook haast niet anders, want Elektra is een zeer heftig stuk. Een stuk waar je heftige vrouwen voor nodig hebt, blijkt uit een korte discografie.

De discografie van Dimitri Hvorostovsky reikt van hier tot Siberië. Zowel in omvang als in stijl. De bariton plaatste zich in de studio voor zowel grote operahits als (voor westerlingen) onbekende Sovjet-liederen. Basia Jaworski koos enkele opnamen uit.