Voor wat betreft opera vond het Hongaarse lentefestival, momenteel gaande in Boedapest, gisteren (29/3) haar hoogtepunt in een nieuwe productie van Orfeo ed Euridice van Haydn. Na vele jaren van wachten stond Andrea Rost weer in haar ‘thuis’ op het toneel, indrukwekkend mooi bijgestaan door Kenneth Tarver.

In een volgepropt, zweterig Hongaars operahuis luisteren naar Puccini’s Turandot. Het is beslist ‘anders dan anders’. Helaas is het niveau ook ‘anders dan anders’, en dan in negatieve zin. Maar gelukkig laat het orkest je oren regelmatig op indrukwekkende wijze tuiten, zodat het oorleed van daarvoor iets verzacht wordt.

Baldassare Galuppi, van de beste man hoor je niet vaak. Niet geheel onlogisch, blijkt nu voor het eerst een dvd van zijn bekendste opera seria L’Olimpiade is uitgebracht. De muziek is fraai maar erg formeel, en theater ontbreekt in het geheel. Maar gelukkig vergoedt de virtuoze zang veel.

Haydn en opera zijn niet zo bekend als duo. Maar gezongen door een stel goede stemmen is het zeker de moeite waard er kennis mee te maken. Tijdens de ZaterdagMatinee-uitvoering van Orlando paladino waren die goede stemmen zonder meer aanwezig. Alleen de beleving van de solisten bleef soms uit.

Het New London Consort rekte Dido and Aeneas op tot een avondvullende opera en liet het resultaat gisteren in het Concertgebouw horen. Maar de solisten lieten het afweten en van de respectabele prestatie van koor en ensemble alleen kan een opera nu eenmaal niet leven. Purcell had een prachtig uitgevoerde ‘gewone’ Dido waarschijnlijk meer gewaardeerd op z’n verjaardag.