Diana Damrau was al langere tijd een geheimtip. In de fonkelende schijnwereld gelden de regels van mooi, jong en snel, met de nadruk op het laatste, maar operasterren hebben tijd nodig om te rijpen. Nu is Damrau nog steeds mooi en jong, maar zij heeft haar tijd genomen en heeft rustig haar repertoire (en carrière) opgebouwd. Een prachtig soloalbum is het gevolg.

De zang was van uitstekend niveau, het orkest speelde puntig en fraai getimed en het flexibele decor was vermakelijk. Toch miste er iets aan de Falstaff van Opera Zuid. De echte humor bleef achterwege omdat Falstaff zelf te gepolijst was. Anders gezegd: waar was het zwijn?

Het Muziektheater-publiek moest het gisteravond (18/5) wat betreft toneelbeeld doen met een magere symboliek, tijdens de première van De zaak Makropulos bij De Nederlandse Opera. Maar een sterke cast en een uitstekende dirigent vulden dat hiaat aardig op.

Thomas Adès hoeft zich zeker niet te schamen voor de Nederlandse première van zijn opera The Tempest, vandaag (16/5) in de ZaterdagMatinee in het Concertgebouw. Al de uitdrukkingskracht die de componist in het Shakespeare-werk heeft gestopt, kwam er glansrijk uit.

In de HD-uitzendingen van de prestigieuze Metropolitan Opera uit New York was op 9 mei de bekende Rossini-opera La Cenerentola te bewonderen, met – zoals gebruikelijk bij de Met – een aantal beroemde en bijzonder talentvolle uitvoerders. Ik geef hier mijn persoonlijke indruk van deze, als geheel, zeer geslaagde uitvoering, waar ik desondanks wel enige kritiek op heb.