Wreed en toch ook menselijk: de nar Rigoletto is een tegenstrijdig figuur. De première van zijn opera door de Opera van Moldavië kende net zo’n tegenstrijdigheid. Voor de pauze moest de toehoorder het ergste vrezen, na de pauze maakte het gezelschap zich alsnog waar.

Als je op bol.com ‘Dido and Aeneas’ intikt, krijg je in geen tijd 23 opnames voorgeschoteld. Chandos voegt daar op initiatief van mezzosopraan Sarah Connolly weer een uitgave aan toe. Deels lukt het Connolly en de hare om zich met deze opname te onderscheiden.

Met The Beastly Bombing wil Opera aan het IJ jonger publiek naar het theater trekken. Afgaand op de eerste voorstelling in Amsterdam is dat uitstekend gelukt. Maar vraag niet hoe. Het stuk is plat, grof, vulgair en muzikaal incompetent. Misschien leuk voor jongeren, maar het heeft niets van doen met opera, operette of enige culturele uiting. Laat staan met moraal.

Waar de enscenering van Tim Albery wel wat vraagtekens opriep, was de muziek in de Nabucco van de Nationale Reisopera zonder enige twijfel goed voor veel luistergenot. Anooshah Golesorkhi legde daarbij een ongekende baritonpracht aan de dag in de titelrol.

Henry Purcell, dit jaar 350 jaar geworden, was een veelzijdig man. Om dat te bewijzen, draaide Barokopera Amsterdam een galaconcert in elkaar: Purcell Gala. Een creatief, speels en daarmee waardig eerbetoon aan de muziek van de Brit.