Al op haar zeventiende maakte ze haar debuut en inmiddels staat ze over ter wereld op het operatoneel: Alexandrina Pendatchanska is een supertalent. Een portret in beeld van de Bulgaarse sopraan. Met dank aan Youtube.

Pendatchanska werd in 1970 geboren in Sofia, Bulgarije, in een zeer muzikale familie. Haar opa was violist/dirigent en oprichter van het Sofia Philharmonisch Orkest. Haar moeder Valerie Popova was internationaal actief als sopraan. In de jaren tachtig zong ze geregeld bij de Scala in Milaan.

De sopraan begon al op haar vijfde piano te leren en combineerde dat later met zang toen ze naar de National School of Music van Bulgarije ging. Daar kreeg ze zangles van haar eigen moeder.

Al op haar zeventiende maakte Pendatchanska haar debuut, als Violetta in La traviata. Hoe die zware Verdi-partij uit zo’n jonge keel klinkt, is hieronder te horen. Ze zingt ‘E strano… Sempre libera’ uit de opera tijdens een concert in Sofia.

Grote concoursoverwinningen volgen al snel. Op haar negentiende had ze prijzen in de wacht gesleept op drie internationale zangwedstrijden en maakte ze haar internationale debuut in de titelrol van Lucia di Lammermoor bij het operahuis van Bilbao.

Hieronder een deel uit haar Lucia-vertolking, opgenomen in 1990 in Kaapstad. Pendatchanska was toen twintig jaar oud. Ze zingt een deel van de waanzinscène.

De sopraan bleef verbazen met de rollen die ze al op jonge leeftijd zong. Zo vertolkte ze in 1992 de hoofdrol in Esclarmonde van Massenet. Een vreselijk moeilijke partij, maar ze zong hem al op 22-jarige leeftijd. Twee jaar jonger dan Sybil Sanderson, die 24 jaar was toen ze de rol bij de wereldpremière zong. Hieronder een fragment.

Pendatchanska ontpopte zich als succesvol artieste in met name het repertoire van Mozart en een breed scala aan belcanto-partijen. Zo was ze triomfrijk als Elettra in Idomeneo en als Donna Elvira in Don Giovanni.

Van die laatste rol hieronder een fragment. Ze zingt ‘Mi Tradi’ in een productie uit Baden-Baden, 2005. René Jacobs staat op de bok.

In het belcanto-repertoire zong ze vele operarollen van Rossini, Donizetti en Bellini. Ook onbekender werk als Roberto Devereux van Donizetti. Hieronder een fragment van haar vertolking van Elisabetta in die opera, met beelden uit een productie en uit een opnamesessie van de opera.

De afgelopen jaren nam Pendatchanska ook diverse Verdi-rollen op zich, zoals de sopraanpartij in zijn requiem en rollen in I due Foscari en Les vêpres siciliennes. Daarom tot slot een fragment van Verdi. Pendatchanska zingt een scène met Leo Nucci in I due Foscari.

Zie voor meer informatie over deze artiest www.pendatchanska.com.