Elīna Garanča staat al meer dan tien jaar aan de top van de operawereld. Tijd om een tandje zwaarder te schakelen vindt de lyrische mezzo het echter nog niet. Ze blijft bij haar leest. Geen verkeerde beslissing, blijkt uit haar nieuwe album Romantique. Ze zingt beter en mooier dan ooit.

De Letse mezzosopraan heeft haar nieuwe cd gemaakt als een soort ‘portrettengalerij’ van mooie vrouwen uit het operarepertoire. Gelukkig laat ze daarbij de open deuren voor wat ze zijn en kiest ze voor minder bekende heldinnen.

Zo zijn er aria’s te horen van Léonore uit Donizetti’s La Favorite, Ioanna uit Tsjaikovski’s Orleonskaya deva, Sapho uit de gelijknamige opera van Gounod en Balkis uit La Reina de Saba, ook van Gounod. Dat naast een paar fragmenten die de meeste mensen wel zullen kennen, zoals ‘D’amour l’ardente flamme’ uit La Damnation de Faust en ‘Mon coeur s’ouvre à ta voix’ uit Samson et Dalila.

Die laatste aria is eigenlijk exemplarisch voor het hele album. In elk geval wat betreft de impact die Garanča maakt. Omsluierd door de sensuele, verleidende orkestmuziek van Saint-Saëns palmt ze je helemaal in. Haar fluwelen, hechte stem glijdt met zowel buitengewoon gemak als grootse elegantie door de melodie heen. ‘Spellbound’, zou je in het Engels zeggen. Je kunt je oren geen seconde van haar afhouden.

En zo gaat het in alle negen scènes op de disk. In de klanken van de Letse bereikt de muziek van deze romantische componisten zijn grootste schoonheid.

Dat zit hem allereerst in het geweldige geluid van de mezzo. Haar instrument heeft een bepaalde melancholische glans. Wat ze ook zingt, er resoneert altijd een trieste ondertoon mee. En dat komt wondermooi tot zijn recht in deze selectie aria’s, met tranentrekkers als ‘Ô mon Fernand’ uit La Favorite en helemaal ‘Ô ma lyre immortelle’ uit Sapho (echt eens luisteren als u het nog niet kent, het heeft mij diep geraakt).

Naast die topstem beschikt Garanča ook over de unieke capaciteit om al haar registers als met lijm aan elkaar te verbinden. Ze heeft een stem uit één stuk. Van laag tot hoog – en dat is nogal een afstand bij haar – rijgen de noten zich vloeiend aaneen, zonder ook maar één hapering of oneffenheid.

Dit is geen zangtechnisch weetje, dit is in mijn ogen dé reden waarom haar zang zo ontzettend soepel en gracieus klinkt. De reden ook waarom ze één van de beste momenteel beschikbare stemmen heeft om de werken die ze op deze cd presenteert te vertolken.

Een perfecte ‘match’ tussen stem en repertoire.

Hieronder de trailer: