Ze debuteerde op slechts 22-jarige leeftijd al bij de Metropolitan Opera in New York en maakte daarna meer dan vier decennia een grote, internationale carrière als sopraan en later mezzosopraan. Een portret in beeld van de op 8 augustus overleden Regina Resnik. Met dank aan YouTube.

Gekkenwerk, zouden ze nu zeggen. Resnik – geboren uit Oekraïense immigraten in de Bronx, New York – was nog maar twintig jaar toen voormalig Glyndebourne-baas Fritz Busch haar in 1942 vroeg om bij zijn nieuw opgerichte New Opera Company Lady Macbeth te zingen. Veel te zwaar, veel te jong, zou iedere ‘vocal coach’ tegenwoordig zeggen, maar Resnik kon het op een of andere manier aan. “I had the gift of a very strong throat”, zo citeerde The Guardian haar in een in memoriam.

Na dat jonge debuut volgden optredens in Mexico City en bij de New York City Opera en voor ze het wist stond ze – 22 jaar oud – op het toneel van de beroemde Metropolitan Opera. Ze won daar de ‘Metropolitan Opera Auditions of the Air’ en kreeg een contract voor het seizoen 1944/1945.

Ondanks het contract kwam haar echte Met-debuut in een volledige productie onverwacht: Zinka Milanov haakte af als Leonora in Il trovatore en met een dag voorbereidingstijd mocht Resnik voor haar invallen. Haar geslaagde invalbeurt zette de toon voor haar buitengewoon succesvolle carrière.

Hieronder een ‘antieke’ opname uit die beginjaren. U hoort ‘Ernani, involami’, de Verdi-aria waarmee ze de Metropolitan Auditions won. De opname komt uit 1944.

De kracht en dramatiek van Resniks stem leidden al snel tot debuten in forse rollen als Sieglinde (Die Walküre), Chrysothemis (Elektra), Tosca, Aida en Fidelio. Ook Santuzza uit Cavalleria rusticana, één van haar eerste rollen, zong ze de nodige malen. Hieronder een fragment uit die partij, opgenomen in New York in 1948.

In een specifieke hoek van het repertoire was Resnik echter niet te plaatsen. Met haar veelzijdigheid en talenkennis zong ze in een ongelofelijk breed repertoire. Zo klonk er naast Wagner-drama ook Mozart-drama uit haar mond, bijvoorbeeld hier in Don Giovanni, in 1947. Don Ottavio wordt gezongen door Charles Kullman.

Ondanks haar succes als sopraan ontdekte Resnik na een jaar of tien dat haar stem steeds donkerder werd. In 1953 zei dirigent Clemens Krauss tegen haar in Bayreuth dat ze eigenlijk een mezzosopraan was. Twee jaar later kwam ze tot dezelfde conclusie en nam ze een jaar de tijd om haar stem ‘om te trainen’, onder bariton Giuseppe Danise.

Wat volgde, was een lange en zeer succesvolle mezzocarrière. Ze zong een groot aantal rollen bij de grootste operahuizen. Haar bekendste partijen waren Carmen, Klytemnestra in Elektra, Mrs. Quickly in Falstaff en de titelrol in Pique Dame. Van twee van deze rollen een voorbeeld.

Hieronder de ‘Chanson Bohème’ uit Bizets Carmen. De opname komt uit 1965.

Hieronder staat Resnik als Mrs. Quickly tegenover Sir Geraint Evans als Falstaff. De opname komt uit 1978. Er wordt in het Engels gezongen.

Vanaf de jaren zeventig richtte Resnik zich ook op het regisseren van opera’s. Zo regisseerde ze werken waar ze zelf talloze malen de hoofdrol gezongen had, zoals Carmen, Falstaff en Pique Dame.

Aan het einde van haar operacarrière, eind jaren tachtig, switchte Resnik naar Amerikaans muziektheater, waar ze alweer de grootste successen vierde. Zo won ze met haar Mme. Armfeldt in A Little Night Music van Stephen Sondheim een Drama Desk-nominatie in 1991.

Hieronder een fragment van haar optreden als Armfeldt in 1990.

Resnik overleed op 8 augustus 2013. Ze werd 90 jaar.