Als je sterren zou kunnen geven voor het ‘belang’ van een cd, dan had deze cd met ‘Lieder und Kammermusik’ van Leo Kok van mij ************** gehad. Deze uitgave mag niemand missen.

De naam van componist Leo Kok (1893-1992 ) had zelfs ik – een doorgewinterde verzamelaar van ‘Entartete’ muziek (of ‘verboden’ of ‘vervolgde’ muziek) – nog nooit eerder gehoord. Het is aan de onvolprezen Leo Smit Stichting te danken dat, nadat de ene na de andere schat uit het donkere verleden werd geopenbaard, ook de naam van Leo Kok terug tot leven werd gewekt.

Kok verloor zijn beide ouders toen hij nog maar een kind was en werd grootgebracht door zijn oma. Hij speelde piano, componeerde en… voetbalde – alle drie als een prof. Hij zat in het verzet en overleefde de hel van Buchenwald. Na de oorlog vestigde hij zich in Ascona, waar hij een klein antiquariaat dreef.

Wat kan ik u nog meer vertellen? Dat zijn stijl eigenlijk geen stijl is, want hij was van alle markten thuis. Dat het prachtige ‘Mémoires’ uit 1935 onder de handen van pianist Marcel Worms je aan een aquarel of een penseeltekening doen denken en dat de ‘Trois Danses Exotiques’ het bloed in je aderen sneller laat stromen.

Sopraan Irene Maessen is een zeer overtuigende pleitbezorgster van Koks liederen, al had ik persoonlijk wat meer expressie willen horen.

Ursula Koch (viool) mist een beetje dat ‘smachtende’, maar is zeer ontroerend in de twee werkjes uit de ‘Enfence-cyclus’.

Alleen al het prachtige boekwerk met veel foto’s, muziekfragmenten, facsimiles van de partituren, affiches en de begeleidende tekst in vier talen verdient meer dan lof. Op naar de winkel, zou ik zeggen!