De productie ging in november al in première, maar voor Karin Strobos was de Werther die woensdagavond in het Aalto-Musiktheater in Essen te zien was een primeur: voor het eerst zong ze de hoofdrol van Charlotte. Een roldebuut waar ze met glans in slaagde.

Ik hoorde Karin Strobos voor het eerst in seizoen 2009/2010, toen ze overtuigende optredens gaf in Faust, Hänsel und Gretel en Le nozze di Figaro bij Opera Zuid. In de zomer die daarop volgde bevestigde ze, voor mij althans, definitief haar grote talent tijdens een Grachtenfestival-concert van Opera Trionfo, waarin ze de sterren van de hemel zong.

Tijdens dat concert in Felix Meritis zong Strobos ook een aria uit Werther van Jules Massenet, ‘Va! Laisse couler mes larmes’. Een treffend voorproefje van haar kunnen, want nu – bijna vier jaar later – heeft het Aalto-Musiktheater in Essen de mezzo de kans gegeven om de gehele rol op het toneel uit te voeren.

In de tussenliggende jaren is Strobos een bekende Nederlandse operanaam geworden, niet het minst door haar invalbeurt in Der Rosenkavalier bij De Nationale Opera in 2011. Slim dus dat Hein Mulders na zijn overstap van DNO naar Essen, waar hij sinds dit seizoen intendant is, Strobos meenam – naast een ander Nederlands talent, bariton Martijn Cornet.

Karin Strobos zong eerder in het Essener seizoen in Le nozze di Figaro en Ariadne auf Naxos. Met Charlotte zingt ze haar eerste hoofdrol in het Duitse theater, al is het maar twee keer: woensdagavond en nogmaals over een maand, op 5 april.

De productie ging in november in première en werd eerder besproken door Place de l’Opera-recensent Peter Franken. Ook mij beviel de rechttoe rechtaan aanpak van regisseur Carlos Wagner. En de schitterende decors van Frank Philipp Schlößmann gaven de voorstelling op diverse momenten een flinke shot atmosfeer.

Jammer dat Wagner qua personenregie kansen liet liggen. Aan het einde van de eerste akte wandelden Werther en Charlotte terug naar huis over een prachtig graslandschap met een joekel van een maan op de achtergrond. Romantiek ten top, zou je denken, maar van veel toenadering en intimiteit tussen de twee was geen sprake. Daardoor miste het vervolg van het verhaal een geloofwaardig uitgangspunt, namelijk de onderhuids broeiende liefde tussen de lyrische Werther en de aan haar verplichtingen gebonden Charlotte.

Niettemin bood de productie vele innemende toneelbeelden en een uitstekend ‘raamwerk’ voor zowel Abdellah Lasri (Werther) als Karin Strobos om te schitteren. Lasri was zijn partij geheel meester en zorgde bij mij meerdere malen voor kippenvel met zijn gezond blinkende topnoten en het gevoel dat hij in zijn melodieën legde.

Strobos ontwikkelt zich almaar verder, zo is mijn indruk. Wat een rijp en wonderschoon geluid produceert ze! Heel de avond door glansde haar stem op het toneel. Ze trof de juiste emoties in haar interpretatie en doseerde haar stem zorgvuldig, zodat ze ook in dramatische hete momenten niet over de top vloog, maar een bepaalde sier en echtheid behield. Zonder meer een ontroerend portret.

Het andere Nederlandse talent in Essen, Martijn Cornet, was te zien en horen in de korte rol van Johann. Dat deed hij met zijn gebruikelijke flair en met prima zang.

De Albert van Heiko Trinsinger bleef in mijn ogen wat grijs en van zijn nadrukkelijke, zware vibrato houd ik persoonlijk niet. Christina Clark was daarentegen een uitstekende, werkelijk vederlichte Sophie.

Yannis Pouspourikas haalde met de Essener Philharmoniker in mijn ogen niet het onderste uit de kan. Het was mij vaak te ingetogen, en te netjes. Wat meer ‘Sturm und Drang’ had de uitvoering niet misstaan, zodat de emoties die af en toe door de personages gierden ook terug te horen waren in het orkest. Alleen in de derde akte kreeg Pouspourikas me op het puntje van mijn stoel, tijdens de confrontatie tussen Werther en Charlotte.

Zoals gezegd is Strobos op 5 april nogmaals als Charlotte te horen. Ik zou die kans zeker aangrijpen. Essen is niet ver weg, het operahuis heeft kwaliteit, de productie is over het geheel genomen mooi en bovenal: Strobos is een bijzonder talent, altijd goed voor vertolkingen die wat met je doen. Dat heeft ze de afgelopen jaren wel bewezen.

Karin Strobos is dit seizoen in Essen ook nog te zien in Jenufa, Carmen, Don Giovanni en Madama Butterfly. Zie voor meer informatie de website van het Aalto-Musiktheater.