Van Mozart naar Wagner, dat is in een notendop de carrière van Bryn Terfel. De Welshman oogstte overal ter wereld roem als Figaro en Don Giovanni, maar nam de afgelopen jaren ook diverse Wagner-rollen op zich. Een portret in beeld van de bas-bariton. Met dank aan Youtube.

Bryn Terfel en Dmitri Hvorostovsky stonden in 1989 tegenover elkaar in de finale van Singer of the World Competition in Cardiff. Hvorostovsky won, maar beide gingen als bariton veelgeprezen carrières tegemoet.

Bij Terfel liep die gang naar wereldfaam met name langs opera’s van Mozart. Zeker in de eerste jaren van zijn carrière. Zo zong hij in zijn debuutjaar op het operatoneel (1990) de rollen van Guglielmo (Così fan tutte) en Figaro (Le nozze di Figaro) bij de Welsh National Opera.

Met name de rol van Figaro zou hij daarna nog vele malen zingen. Bijna al zijn belangrijke debuten maakte hij in die rol. Bij de English National Opera, bij de Wiener Staatsoper, bij de Metropolitan Opera, bij de Scala.

Hieronder één van zijn vele Figaro-vertolkingen. Hij zingt de bekende aria ‘Non piu andrai’ tijdens een productie van de Metropolitan in 1998, met als dirigent James Levine.

Zijn internationale doorbraak beleefde hij, zoals zoveel zangers, op de Salzburger Festspiele van 1992. Daar zong hij echter een heel ander genre dan Mozart: Jochanaan in Salome van Strauss. In dat jaar betitelde het magazine Gramophone hem als ‘Young Singer of the Year’.

Een jaar later was zijn ‘exclusieve contract’ met Deutsche Grammophon een feit en kon het feest echt beginnen.

Terfel leefde zich vooral uit in Don Giovanni, waarin hij naast de titelrol ook de rol van Leporello en Masetto zong. Hieronder eerst een filmpje van hem als Leporello, in een productie uit Ferrara in 1997, met Claudio Abbado als dirigent.

De titelrol in Don Giovanni zong Terfel voor het eerst in 1999, in Parijs, en daarna vervolgde hij zijn vertolking op vele grote operatonelen. Hieronder één van de vele keren dat hij de slotscène (de ‘Commendatore scène’) zong.

Natuurlijk zong Terfel ook wel wat anders dan Mozart. Falstaff bijvoorbeeld. Een hele leuke Falstaff zong hij bij het Royal Opera House in een productie van Graham Vick. Hieronder een kort fragment.

De afgelopen jaren nam Terfel diverse Wagner-rollen op in zijn repertoire. Het begon met zijn debuut als Wotan in Das Rheingold in 2004, in een nieuwe Ring-productie van het Royal Opera House. In 2005 zong hij wederom Wotan, maar dan in Die Walküre, samen met Plácido Domingo tijdens een concertante uitvoering.

Recentelijk voegde hij de titelrol in Der Fliegende Holländer en de rol van Hans Sachs uit Die Meistersinger von Nürnberg toe aan zijn Wagner-pakket. Uit die laatste opera hieronder een fragment. Terfel zingt de monoloog van Hans Sachs.

Terfel is ook zeer actief als het gaat om het uitbrengen van cd’s. Zijn pagina op de website van Deutsche Grammophon noemt maar liefst 38 uitgaven waar hij aan meewerkte. Die variëren van complete opera-opnamen tot vele soloalbums. Daarbij treedt Terfel ook gerust buiten de paden van de opera.

In 2000 begon de bariton zijn eigen festival, het Faenol Festival in Wales. Jaarlijks brengt hij daar internationale operasterren naartoe, evenals populaire artiesten uit Wales. Hieronder zingt hij op zijn eigen festival, in 2005. Hij voert Ave Verum Corpus van Karl Jenkins uit met sopraan Katherine Jenkins.