Na diverse cd’s rond de liederen van onder anderen Schumann, Schubert, Brahms en Dvorák heeft mezzosopraan Bernarda Fink zich nu toegelegd op Gustav Mahler. Met een afwisselende selectie uit zijn liedrepertoire wil ze de luisteraar naar de essentie van Mahlers muziek gidsen.

Fink is, met respect, te typeren als een ‘opnamebeest’. Er staan al meer dan vijftig cd’s achter haar naam. Opera’s, oratoria, cantates, concertwerken, solorollen in symfonieën en ook heel veel lied. Ze zong de klassiekers van Schubert, Schumann en consorten, maar dook ook in het liedrepertoire uit haar geboorteland Argentinië en het geboorteland van haar ouders, Slovenië.

Veel van Finks cd’s zijn uitgebracht bij haar vaste label Harmonia Mundi. De cd Gustav Mahler: A Life in Songs is de laatste uitbreiding van die discografie. Het uitgangspunt van de cd is dat alle muziek van Gustav Mahler eigenlijk terug te leiden is tot zijn liederen. Mahlers liederen vormen in die zin een perfect kompas voor zijn oeuvre.

Om dat te illustreren, heeft Fink een uitgebreide selectie gemaakt (bijna 80 minuten) uit de liederen van de Oostenrijkse componist: vroege liederen als ‘Im Lenz’ en ‘Winterlied’, de volledige Lieder eines fahrenden Gesellen en Kindertotenlieder, enkele Rückert-Lieder, een lied uit Des Knaben Wunderhorn…

De selectie bestrijkt de periode van 1880 tot 1904 en wordt afwisselend begeleid door pianist Anthony Spiri, het Gustav Mahler-Ensemble en het Tonkünstler-Orchester Niederösterreich. Het orkest speelt bijvoorbeeld Kindertotenlieder en het ensemble verzorgt de Schönberg-bewerking van Lieder eines fahrenden Gesellen.

Een afwisselend album is het door de verschillende bezettingen en de brede greep uit de liederen zeker geworden. Erg boeiend is bijvoorbeeld het contrast tussen de eerste drie liederen, door piano begeleid, en de daaropvolgende Lieder eines fahrenden Gesellen. Hoe anders wordt een lied met ensemblebegeleiding! Zeer geslaagd vind ik de eerste strofe van ‘Ich hab’ ein glühend Messer’, die door de verbeten strijkersklanken helemaal tot leven komt.

Na het bekende ‘Wo die schönen Trompeten blasen’, begeleid door orkest, keert de intimiteit terug met het zwaarmoedige ‘Nicht wiedersehen’, waarin Finks stem meermaals afdaalt naar de lage regionen waar ze zo in thuis is. Want hoewel ze in andere liederen bewijst ook over een verrassende hoogte te beschikken, zijn het toch vooral die volle, welgevormde lage noten die de mezzo sieren. Je kunt er helemaal in wegkruipen.

In de Kindertotenlieder benut Fink haar fraaie geluid voor een paar zeer dramatische vertolkingen, kunstig begeleid door het Tonkünstler-Orchester onder Andrés Orozco-Estrada. Meeslepend!

De cd sluit af met een paar overwegend rustige, soms haast sluimerende liederen op gedichten van Friedrich Rücker (ook auteur van de Kindertotenlieder). De klankwereld die zich daarin ontvouwt – zeker in ‘Ich atmet’ einen linden Duft’ en ‘Ich bin der Welt abhanden gekommen’ – is wonderschoon. Liedzang op z’n mooist.

Of je met deze cd inderdaad zonder moeite je weg kunt vinden in het gehele oeuvre van Mahler, weet ik niet. Daarvoor heb ik je wellicht eerst de nodige musicologische inzichten nodig. Maar een heerlijke duik in Mahlers liederen is het zeker.