Traditie tijdens Operadagen Rotterdam is een ad-hocproductie door de acteurs die doorgaans het theater aan het Schouwburgplein vullen zonder daarbij te zingen. Dit jaar heette het project In bed with Mozart. De componist zou zelf aan het slot worden bedolven onder de kussens.

De productie van vorig jaar was nogal statisch, een voorstelling vol toespraken en cabareteske grappen over de historie van Neutraal Moresnet. Dit jaar gingen de acteurs van Wunderbaum, het Ro Theater en Productiehuis Rotterdam opnieuw aan de slag om in een paar dagen een voorstelling te maken.

Trouw in en buiten het echtelijke bed is één van de rode draden van deze editie van Operadagen. Al bij de openingsvoorstelling King Size kwam dat thema ter sprake, het buitenspektakel Figaro draait erom en het zal wel op meer momenten opduiken: veel opera en muziektheater gaat over de liefde en als daar exclusiviteitskwesties gaan spelen, heb je het al gauw over trouw. En ontrouw.

Het podium van In bed with Mozart werd gevuld door de musici van het Vlaamse B’Rock, die onderdelen uit hun programma dat elders Mozart in Praag heet uitvoerden met sopraan Sophie Karthäuser. Die is een begenadigd zangeres, die wel raad weet met de aria’s uit Le nozze di Figaro en Don Giovanni. Haar bijdragen aan de voorstellingen klonken verrukkelijk en de gedempte akoestiek van het Oude Luxor vormde voor orkest en soliste geen enkel probleem.

Heel veel deel aan de handeling op het podium hadden ze verder niet. De musici waren wel, net als de acteurs, gekleed en gekapt in dezelfde stijl. De heren in zwart-wit pak met een glimmende pruik, de dames – die dat niet allemaal in alle opzichten waren – in zwarte jurk en blonde pruik met lange lokken. Dat was Sophie Karthäuser bespaard gebleven, inconsequent en ook een beetje jammer.

Centraal stond een tekst van de Vlaamse schrijfster Annelies Verbeke. Het is ondenkbaar dat acteurs in de snelkookpan van een paar dagen lappen tekst uit hun hoofd leren, maar het voorlezen was niet heel erg storend.

Het door de schrijfster geïntroduceerde begrip ‘affectieve gezelligheid’ werd creatief uitgewerkt. Het is zo’n term die de discussie over vreemdgaan en trouw lekker wollig maakt. Wanneer is iets eigenlijk ontrouw en is het erger als je partner vreemdgaat met iemand van de eigen sekse of is dat juist onschuldiger? Zulke vragen.

Leuke vragen met leuke teksten bij lekkere muziek: misschien vat dat de kern van In bed with Mozart het beste samen. Dat bed kwam er, helemaal aan het einde, letterlijk toen de ‘echte’ Mozart bedolven raakte onder enorme bergen kussens. Hij zakte er uiteindelijk volledig in weg, terwijl de acteurs om hem heen de affectieve gezelligheid actief beoefenden. Of zoals het einde van Le nozze di Figaro luidt:

Questo giorno di tormenti,
di capricci, e di follia,
in contenti e in allegria
solo amor può terminar.

Zo eindigde dag drie van Operadagen Rotterdam in opgewekte stijl.