Toen ik Peter Gijsbertsen het eerste lied op zijn debuut-cd Nacht und Träume hoorde inzetten, overviel me een gevoel van verrukking. Wat een beeldschoon en rijk geluid om het liedrepertoire van Franz Schubert mee te vertolken! Een absolute aanrader, dit album.

Peter Gijsbertsen kreeg carte blanche van label Phaedra om zijn eerste soloalbum samen te stellen. “Je kunt je met heel veel liederen profileren, maar ik koos ervoor om de hele plaat aan Schubert te wijden”, vertelde hij eerder in gesprek met Place de l’Opera. “Het was een gok, maar ik hoop dat de mensen mijn versies mooi vinden.”

Mij heeft hij volledig weten te overtuigen. De jonge tenor heeft een verfijnd en gepolijst geluid, met een timbre waarin het gonst van zowel tenorale als baritonale tonen. Het heeft hoogte, het heeft diepte, het is stijlvol en het is gracieus. Uitermate geschikt voor liedzang.

Het album heet Nacht und Träume, naar één van de negentien Schubert-liederen die zijn opgenomen, en bestaat uit een lichter deel rond de thema’s ‘Frühling’ en ‘Träume’ en een zwaarder deel rond de nacht, waarin ook de dood tevoorschijn komt.

Gijsbertsen kiest voor een ingetogen voordracht. Hij dringt zich niet op de voorgrond, maar laat de poëzie voor zichzelf spreken. Poëtische taal hoeft niet dik ingesmeerd worden met vocale emotie; subtiele accenten en graduele kleurnuances zijn afdoende om het verhaal te vertellen, zo lijkt zijn gedachte te zijn geweest.

Het pakt prachtig uit. In de lichtvoetiger liederen als ‘Die Forelle’ had de tenor zijn stem wellicht wat kunnen verluchtigen (minder klank, scherpere dictie), om ook de vrolijke glinsteringen in Schuberts muziek tot uitdrukking te brengen, maar dat is dan ook mijn enige kanttekening. De andere liederen zijn stuk voor stuk parels.

‘Im Frühling’, het eerste lied op de cd, is direct zeer bekorend. ‘An die Musik’ is een wonder van klank en sfeer, en ook ‘Du bist die Ruh’ is onvoorstelbaar mooi. Gijsbertsen bouwt dat laatste lied, op een gedicht van Friedrich Rückert, uiterst delicaat op, uitmondend in een opwindende climax in de laatste strofe.

Het spel van pianist Jozef de Beenhouwer is een goede match met Gijsbertsens stem. De Vlaamse pianist legt een warm klanktapijt onder de zang. Vol en romantisch ‘zingt’ hij mee in het verhaal, maar nergens voert hij de boventoon. Ook bij hem staan het lied en de liedtekst voorop.

In het titelnummer ‘Nacht und Träume’, op een gedicht van Matthäus von Collin, weten Gijsbertsen en De Beenhouwer zich geweldig te vinden. Peilloos diep is hun vereende zang en spel. Weemoedig, en toch ook zo vredig. Het brengt tegelijkertijd tranen in je ogen en rust in je hart.

Diezelfde atmosfeer doorademt één van de laatste liederen, ‘Litaney auf das Fest Aller Seelen’, waarin Gijsbertsen zijn formidabele lage register volop tot klinken brengt. Elk van de drie strofen eindigt met dezelfde zin: “Alle Seelen ruhn in Frieden.” Uit de mond van Gijsbertsen is het balsem voor iedere rouwende ziel.

Franz Schubert was een meester. Om zijn muziek recht te doen, heb je een andere meester nodig. Voor mij hoort Peter Gijsbertsen helemaal in die categorie thuis. Zijn stem is een godsgeschenk voor iedere liedliefhebber.

Eind dit jaar zal Gijsbertsen met hetzelfde team van Phaedra een cd opnemen met liederen van Richard Strauss. Ik zie ernaar uit. Maar laat hem toch vooral ook nog een Schubert-cd maken. Er wachten nog honderden liederen op hem!